สวัสดีค่ะขอแนะนำตัวก่อนเลยนะค่ะ
ชื่อ ไอรดาค่ะ ชื่อเล่น ไอค่ะหรือจะเรียกว่าคุณหนูไอก็ได้ค่ะชีวิตของไออยู่ดีกินดีมาตลอดค่ะ
จนกระทั่งวันนึ่งไอต้องมาเจอกับความลำบากแถมยังต้องมาเจอไอ้ผู้ชายปากร้ายทุกวันอีกด้วย
อะไรจะซวยขนานนั้น
“ไอลูก ไอ แม่มีเรื่องจะคุยกับหนู เปิดปะตูให้แม่หน่อยเร็ว”คุณหญิงมณีเรียกลูกสาวที่นอนยังไม่ตื่นซัก
“ค่ะแม่ รอแปปนะค่ะ”ชั้นรีบวิ่งเข้าห้องน้ำล้างหน้าแปรงฟันก่อนที่จะมาเปิดปะตูให้คุณแม่ของชั้น
“นี่ไอทำไมให้แม่รอนานจังเลยแล้วทำไมตื่นสายแบบนี้ทำตัวแบบนี้แม่ไม่ชอบเลยนะ
รีบไปอาบน้ำแต่งตัวให้เรียบร้อยแล้วลงไปคุยกับแม่ข้างล่าง”คุณหญิงมณีพูดจบก็เดินออกจากห้องไปเลยทิ้งให้คุณหนูไอยืนทำหน้าง้ออยู่
เวลาผ่านไป 20 นาที ไอรดารีบวิ่งลงมาจากบนห้องเพราะกลัวว่าถ้าให้คุณแม่รอนานกว่านี้มีหวังโดนบ่นหูชาแน่เลย
เพราะตั้งแต่เธอกับมาจากแคนาดาเธอก็ยังไม่ได้ไปทำงานเป็นจริงเป็นจังเลย
เอาแต่เที่ยวเล่นตามประสาเด็กๆ
“มาแล้วค่ะคุณแม่
เรียกไอมาคุยมีธุระด่วนหรือเปล่าค่ะ”
“ไม่ได้มีธุระอะไรหลอกแต่แม่จะให้ไอหมั้นกับลูกชายเพื่อนแม่”คุณหญิงมณีบอกสาเหตุที่ตนอยากคุยกับลูกออกไป
“แม่ค่ะ! ไอไม่อยากแต่งค่ะ ไออายุแค่ 25 เองนะค่ะจะรีบแต่งงานไปทำไมค่ะ
แล้วอีกอย่างนะค่ะถ้าไอจะแต่งงานไอ้ก็จะแต่งกับคนที่ไอรักเท่านั้นค่ะ”ไอรดายังยืนยันว่าจะไม่แต่งงานนี่เป็นครั้งแรกที่เธอกล้าขัดคุณแม่เป็นครั้งแรก
“ก็ได้ถ้าลูกไม่แต่งแม่ก็จะตัดลูกออกจากกองมรดกและก็จะให้ลูกไปอยู่ไร่ที่เชียงใหม่เป็นเวลา 2 ปีถ้าลูกอยู่ได้ครบแม่ก็จะไม่บังคับอะไรลูกอีกเลยโอเครมั้ย”คุณหญิงมณียื่นข้อเสนอให้แก่ลูกสาว
“โห่ ! แม่ค่ะ หนูไปอยู่ที่แบบนั้นไม่ได้หลอกค่ะ หนูขอเถอะนะค่ะอย่าบังคับหนูเลยนะค่ะ”
“ไม่ได้ แม่ตามใจลูกมามากแล้ว จนตอนนี้ลูกแม่เสียเด็กแล้วนี่อย่าคิดว่าแม่ไม่รู้นะว่าลูกทำนิสัยแย่ๆกับใครไว้บ้างครั้งนี้ถ้าลูกยังไม่ทำตามที่แม่บอกอย่ามาหาว่าแม่ใจร้ายนะไอ” คุณหญิงมณีพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง
“ถ้าไอเลือกที่จะไปอยู่ที่เชียงใหม่ได้มั้ยค่ะ ไอไม่อยากแต่งงานจริงๆนะค่ะ ไอยังใช้ชีวิตไม่คุ้มเลยค่ะ”
“ลูกแน่ใจหรอว่าลูกจะไปอยู่ที่เชียงใหม่ได้ ที่นั้นเป็นมันไม่ได้สบายเหมือนกรุงเทพนะแม่ให้เวลาลูกคิด 3วันแล้วค่อยมาบอกแม่ว่าจะเอาแบบไหน” คุณหญิงมณีเดินออกมาจากห้องรับแขก
ปล่อยให้ลูกสาวนั่งอยู่ในนั้นคนเดียวคุณหญิงรู้อยู่แล้วว่าลูกสาวเธอต้องไม่ยอมแต่งง่