กริ๊ก!
แอด~
“...มึงทำส้นตีนอะไรของมึงไอ้ชาร์ล”
“เสือก” ชาร์ลเงยหน้ามองคนที่เข้ามาในห้องเขาอย่างไร้มารยาทแล้วตอบก่อนจะจัดการจัดโต๊ะต่อ
“ไอ้ห่าเห็นขนาดนี้ไม่เสือกกูก็ไม่ใช่คนแล้ว”
“หึ ๆๆ ก็ใช่ มึงไม่ใช่คนแต่มึงเป็นควาย” ชาร์ลตอบอารมณ์ดีแล้วจัดการเรียงช้อนให้เป็นระเบียบ
“กวนตีน แล้วนี่อะไรวะ”
“จัดโต๊ะไง”
“กูรู้ แต่มึงจัดทำไม แล้วอะไรที่ทำให้คนอย่างมึงลุกขึ้นมาจัดโต๊ะอาหารแถมยังจัดซะสวยจนน่าขนลุก” ลุคมองดูโต๊ะอาหารที่ชาร์ลจัดแล้วไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นฝีมือของเพื่อนเขา ถึงจะไม่ได้ดูหรูหราหรือสวยมากอย่างในร้านอาหารหรูแต่มันก็สวยซึ่งไม่น่าเชื่อว่าชาร์ลจะทำ
“ไม่มีไรกูแค่จะพาว่าที่แฟนมาดินเนอร์ มึงพูดธุระของมึงมาดีกว่าว่ามาทำห่าอะไร รีบพูดกูมีหลายอย่างต้องทำ”
“ว่าที่แฟน?”
“อืม”
“ไม้หวาย?”
“เออ”
“...มึงจริงจังใช่ไหมไอ้ชาร์ล” ลุคเงียบไปนิดหน่อยก่อนจะถามออกมาด้วยเสียงที่ค่อนข้างกังวลนิดหน่
