“พี่ลุคสวัสดีค่ะ”
“ครับ เป็นไงบ้างเราไม่ได้เจอกันตั้งหลายวัน”
“สบายดี”
“กูถามไม้หวาย”
“กูตอบก็เหมือนกัน กูสองคนเป็นคนคนเดียวกันกูหรือไม้หวายตอบก็ได้ทั้งนั้น”
“พี่ชาร์ลคะ” ไม้หวายหันไปปรามชาร์ลเบา ๆ เพราะเขาแสดงอาการอย่างกับกำลังหึงเธอ
“เถอะน่า เดี๋ยวพี่ตอบเองเราไม่ต้องไปตอบมัน”
“หึ ๆๆ อย่าไปถือสามันเลย มันไม่เคยมีเมีย”
“...ไม่ใช่สักหน่อย” ไม้หวายตอบอุบอิบออกมาเบา ๆ หลังจากที่ลุคพูดออกมา
“ไม่ใช่อะไร?” พอเธอปฏิเสธชาร์ลก็ตาขวางใส่เธอทันที
“เงียบเลยค่ะพี่ชาร์ล แล้วนี่จะไปกันรึยังคะ” เธอว่าเธอเปลี่ยนเรื่องดีกว่าก่อนที่พี่ชาร์ลจะไม่พอใจไปมากกว่านี้
“อื้มพี่ว่าไปเลยก็ดี มึงจะไปกินร้านไหนไอ้ชาร์ล”
“ร้าน XXX แล้วกันไม่ไกลแถวนี้ใกล้คอนโดกูด้วย กินเสร็จจะได้แยกย้ายเลยกูจะได้ไปกินอย่างอื่นต่อ”
“พี่ชาร์ลคะ!” เธอไม่คิดว่าเขาจะพูดอะไรแบบนี้ต่อหน้าคนอื่น มันใช่เรื่องไหมเนี่ย ถ้าคบกันนานคนรู้ก
