ตอนที่ 13
“แต่อีกไม่นาน หวังว่าสมองยัยน้ำจะดีขึ้น หลังจากได้ บอดี้การ์ดคนใหม่”
“พี่แอนดี้ คุณแม่ ทำไมต้องพูดแบบนี้ด้วย” คนถูกเผาเอ่ยเสียงงอนๆ แต่ดวงตากลมสวยนั้นขุ่นเคืองไม่หาย ยามหันไปมองบอดี้การ์ดคนใหม่
“ก็เราโตแต่ตัว” แอนดี้ไม่สนใจเสียงแหลมบาดหูและท่าทางแสนงอนของน้องสาวจึงสัพยอกกลับด้วยเสียงกลั้วหัวเราะ มัลลิกาจึงมองตาเขียวแล้วก็สะบัดหน้าใส่จนคอแทบเคล็ด
“ตกลง แม่กับพี่เลือกไรอันเป็นบอดี้การ์ดให้แล้วนะ ส่วนเราก็อย่าแผลงฤทธิ์อะไรอีกล่ะ คราวนี้แม่จะจับขังไม่ให้เห็นเดือนเห็นตะวัน สักเดือน” คุณมารศรีสรุปเสร็จสรรพ เพราะกลัวว่าบุตรสาวจะทำให้ขายหน้ามากไปกว่านี้
“แล้วน้ำจะทำอะไรได้ล่ะคะ ในเมื่อคุณแม่กับพี่แอนดี้ตัดสินใจแล้วไป” มัลลิกาบอกเสียงงอนๆ ใจก็คิดหาวิธีทำให้ บอดี้การ์ดคนใหม่ลาออกไปให้เร็วที่สุด
“ว่านอนสอนง่ายแบบนี้ก็ดีแล้ว ต่อไปฉันฝากยัยน้ำด้วยแล้วกันนะไรอัน อบรมสั่งสอนบ้างก็ดี นิส
