ตอนที่ 10
“ว่าไง ไอ้ทาม” ไรอันถามย้ำหลังเพื่อนรักทำเฉไฉหยิบของหวานรับประทานหน้าตาเฉย
“นี่ฉันอุตส่าห์ไม่พูดตรงๆ แล้วนะ แต่แกก็ดันคิดได้เอง ฉันไม่ผิดนะโว้ย” เอเรสโต้กลับด้วยเสียงขบขัน
“สรุปว่าฉันต้องไปเป็นไม้กันหมา แกนี่...วอนตายจริงๆ ก่อนจะรับงานก็ไม่ถามฉันสักคำ แต่ดันไปตกปากรับคำเสียดิบดี” พูดจบก็กระแทกลมหายใจใส่เพื่อน แล้วก็นั่งครุ่นคิดถึงงานที่ตัวเองไม่มีทางปฏิเสธด้วยสีหน้าอยากฆ่าคน
“เอาน่าเพื่อน ทำไปเถอะ งานดี เงินดี สบายแบบนี้มีที่ไหน” คนหางานให้พยายามปลอบ เพราะกลัวว่าเพื่อนรักจะหนีกลับเมืองไทยไปเสียก่อน แล้วคราวนี้แหละที่จะเป็นเขาเสียหน้า เพราะไปรับปากเป็นหมั่นเป็นเหมาะกับคุณมารศรีเอาไว้ แต่ยังไงซะเขาก็ต้องกล่อมให้ไรอันยอมทำงานให้ได้
“สบายกะผีไร! แล้วดูท่าลูกสาวคุณมารศรีคงจะร้ายไม่ใช่เล่น ขนาดทั้งพี่ชายทั้งแม่ห้ามแล้วไม่ฟัง ถ้าเป็นแบบนี้ฉันว่าจับหักคอไปซะก็หมดเรื่อง ดีกว่าเสียเงิ
