Hazar Şahindağ
Sanki ben bu gece yeniden doğdum. Yeniden nefes almaya başladım. Bedenim ise gece 12 den sonra doğru, ruhum düğün esnasında yenilendi.
Sabaha karşı 6 civarı gözlerim aralanırken yüzümde oluşan aptal sırıtışa engel olamadım. Masal gibi bir geceden kalan tatlı yorgunluk sarmıştı bedenimi fakat yan dönüp gördüğüm güzellik ile tüm yorgunluğun son buldu.
Mihrimah, bembeyaz teni ve sırma gibi saçlarıyla manken misali çarşaflarımızın arasında yatıyordu. Uyurken öyle masum duruyordu ki o sivri dilli kız ile aynı kişi olmadığına kalıbımı basardım.
Öyle duru güzelliği vardı ki karşısında kim olsa iç çekerdi. Bir kadın bile iç çekerdi. Zümrüt gözlerini göremiyor olsam da çıplak tenini seyre daldım.
Usulca parmak uçlarımla okşadım. Çarşafı göğsüne kadar çekmişti, ellerinin biri ça
