Herkesin yüzünde ki şok ifadesinin aynısı bende de vardı. Bu da ne demekti? Dicle ablayı mı istiyorlardı? Jehat’a mı? O an Dicle abla hevesle bana döndü.
“Jehat’ıma kavuşacağım sanırım.” Dedi hevesle. Gözleri parlıyordu adeta. Sonra gözlerim uzaktan bize bakan Yakut”a takıldı. Üzgün gözlerle bir bize, bir de Jehat’a bakıyordu.
Jehat ise en az bizim kadar şaşkındı ve ne olduğunu anlamaya çalışan bir ifadeyle babasına bakıyordu.
“Hayırlı iş he? Kime istersin kızımı?” Dedi Asım baba gerinerek. Resmen gururdan göğsü kabarmıştı, sonuçta Şanlı aşireti hafife alınacak bir aşiret de değildi duyduğum kadarıyla. Kim oraya gelin gitmek ya da onların içinde olmak istemezdi ki? Sanrım ben ama neyse. Ben burada yaşamak bile istemiyordum.
Neçirvan ağa iyice zevkten dört köşe oldu. “Yeğenim Ahraz’a is
