Hazar Şahindağ
Öfke insanın içerisine bir kere yerleşti mi, dışına da kıyafet gibi olurdu. Benim şu an dışında kıyafet gibi içimde ise hortumlardan farksızdı öfke. Kendimi durduramıyor, asla bu öfkenin önüne geçemiyordum.
Kansız orospu çocuklarının yaptığı iğrenç planlar, aklıma geldikçe deliriyordum. Nasıl böyle bir şey düşünürler? Hem de kendi kanından canından olan bir kadın için... Kadın ya kadın! Nasıl oyunlarına bir kadına alet edebilirlerdi? Bu erkekler sağır mıydı hiç? Karşıma çıkmaya cesaretleri bile yoktu. Adam gibi çıkıp silah doğrulsalar yine bir şey demeyeceğim. Doğrusunu söylemek gerekirse, ezeli düşmanım dediğim Sidar bile adam gibi karşıma geçip kaç kez silah çekmişti bana. Birbirimizi hep misilleme yapardık ama asla yapmayacağını söylemezdi. Her zaman götümü kollamamı
