ทางด้านของริรินเธออยู่ในห้องมีความปลอดภัยอย่างดี เพื่อป้องกันการอาละวาดและการลอบทำร้าย ริรินนั่งขัดสมาธิบนเตียงนอนดวงตากลมโตที่เหม่อลอยจ้องมองข้างนอกอย่างไร้จุดหมาย ริรินช็อกกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ทำให้เธอปิดกั้นทุกสิ่งทุกอย่าง แล้วเข้าไปอยู่ในโลกของตัวเองที่สร้างขึ้นมา ภาพเหตุการณ์ที่หนูนิ่มโดนรถชนฉายขึ้นมาในหัวของริรินทุกคืนในความฝัน ริรินเอาแต่กรีดร้องโวยวายหาแต่หนูนิ่มตลอดเวลา ถ้าไม่โวยวายเธอก็จะนั่งนิ่งๆแล้วทอดสายตามองไปยังข้างอย่างสงบ ในมือถือตุ๊กตาแสนสวยที่เป็นตุ๊กตาตัวโปรดของหนูนิ่ม ราฟเป็นคนไปเอามาจากบ้านเพื่อเอามาให้ริริน แต่ริรินนั้นคิดว่าตุ๊กตาแสนสวยตัวนี้เป็นหนูนิ่ม
“เจ้านกกาเหว่าเอย ไข่ไว้ให้แม่กาฟัก แม่กาก็หลงรัก คิดว่าลูกในอุทร คาบเอาข้าวมาเผื่อ ไปคาบเอาเหยื่อมาป้อน ถนอมไว้ในรังนอน ซ่อนเอาเหยื่อมาให้กิน”ริรินร้องเพลงขับกล่อมตุ๊กตาแสนสวยที่เธอคิดว่าเป็นหนูนิ่มเธอโยกตัวไปมา
