วันต่อมา
“จะขอลาออกอย่างนั้นเหรอ?” มิลเลิกคิ้วถามคนตรงหน้า ตั้งแต่เบลินดาทำงานที่นี่ ไม่เคยได้ยินคำพูดนี้หลุดออกมาจากปากอีกฝ่ายเลยสักครั้ง นับว่านี่เป็นครั้งแรกที่ได้ยินเบลินดาพูด ขนาดตัวเองบอกให้หยุดพักผ่อนก็ไม่ยอม บางวันป่วยอยู่ก็ยังมาทำงานตามปกติ
แอบสงสัยไม่น้อยว่าอะไรที่ทำให้เบลินดาตัดสินใจลาออก ถ้าหากบอกว่าอยากลาออกเพราะเหนื่อยล้า คงไม่เชื่ออย่างแน่นอน
“ใช่ค่ะ เบย์ขอลาออก” เธอนั่งบีบมือตัวเองที่วางบนตักพร้อมขยับเรียวปากตอบกลับคนตรงหน้า นอนคิดเรื่องนี้ทั้งคืนจนแทบไม่ได้นอน
การลาออกของเธอคงสร้างความสงสัยให้แก่พี่มิล เพราะตั้งแต่ทำงานอยู่ที่นี่ เธอไม่เคยเอ่ยปากขอลาออกหรือว่าลาพักผ่อน เหตุผลที่ยอมตัดสินใจทำตามที่พี่อลันบอก เพราะไม่อยากให้ตัวเองเดือดร้อน ถ้าหากพี่อลันรู้ว่าเธอยังทำงานอยู่ผับต่อ เชื่อว่าเขาต้องทำบางอย่างให้เธอยอมลาออกจากงานตรงนี้
“พี่อยากรู้เหตุผล”
“เบย์…เบย์ไม่มีคำ
