ครืด ครืด~
เบลินดาพลันสายตาไปมองโทรศัพท์ที่วางไว้บนโต๊ะข้างหัวเตียงก่อนจะหยิบมาดูว่าใครโทรมา พอรู้ว่าเป็นน้องชายจึงใช้นิ้วเลื่อนปัดหน้าจอเพื่อรับสาย
“ฮัลโหล…”
(ไม่อยู่บ้านเหรอ?) ไบรท์เอ่ยถาม หลังจากที่กลับมาจากคอนโดเพื่อนสนิทและเพิ่งถึงบ้านแล้วไม่เห็นวี่แววของพี่สาว จึงตัดสินใจโทรหา เผื่อบางทีพี่สาวจองตนอาจจะออกไปข้างนอก
“อยู่ข้างนอกน่ะ ทำไมเหรอ?”
(เปล่า แค่ถามเฉยๆ)
“ถึงบ้านแล้วเหรอ?”
(อืม ซื้อก๋วยเตี๋ยวมาเผื่อด้วย ถ้ากลับมาช้าแล้วน้ำซุปมันเย็นก็อุ่นเอาแล้วกัน)
“ขอบใจนะ เดี๋ยวจะกลับแล้วแหละ”
(อือ ไปอาบน้ำละ จะอ่านหนังสือต่อ)
น้องชายเธอพูดจบก็เป็นฝ่ายวางสายลง ไบรท์ตั้งใจจะสอบเข้าเรียนหมอ น้องชายเธอตั้งใจอ่านหนังสือเพื่อจะสอบเข้าคณะในฝันของตัวเอง และเธอก็ภาวนาขอให้ไบรท์ทำเสร็จ
“เบย์กลับบ้านได้รึยังคะ” เธอเอ่ยถามพี่อลันที่เดินกลับเข้ามาในห้องนอน ก่อนหน้านั้นเธอบอกน้องชายว่าจะกลับบ
