1อาทิตย์ต่อมา
บรื้น…บรื้น..บรื้น
เสียงรถของบ้านวายุวิ่งเข้ามาที่บ้านของ บริบูรณ์เพื่อมารับลูกสาวของบ้านบริบูรณ์เพื่อไปเป็นเมียของบ้านตะกูลวายุ
“ นี้คะลูกสาวคนเล็กของเรา ฉันกับคุณเชษฐารับรองว่าลูกสาวของเราคนนี้ดีอย่างแน่นอน เพราะเราเลี้ยงเธอมาเป็นอย่างดี จริงไหมคะคุณเชษฐา “ พิกุลทองผลักหลังลูกสาวคนเล็กให้ไปทางด้านหน้าเพื่อให้เดินไปขึ้นรถของบ้านวายุ เชษฐามองลูกสาวคนเล็กด้วยหัวใจที่อาลััยอาวร นิลมองมายังบ้านและหน้าของพ่อบังเกิดเกล้าที่เธอมีเขาคนเดียวที่เป็นสายเลือดถึงแม้ว่าที่ผ่านมาพ่อคนนี้จะไม่อะไรกับเธอมากก็ตามแต่พ่อของเธอก็คือสายเลือดเพียงหนึ่งเดียวของเธอ
“ จริงครับลูกสาวคนเล็กของผม เธอเป็นคนดีผมรับรองว่าที่คุณวายุได้ไปนั้นคือสิ่งที่ดีที่สุดผมเอาหัวเป็นประกัน “ นี้เป็นครั้งแรกที่เชษฐาพูดออกมาด้วยสายตาและความจริงใจที่สุดเท่าทีนิลเคยได้ยินมา และก็เป็นครั้งแรกที่เชษฐามองนิลเหมือนลูกสาวอย่างที่พ่อคนหนึ่งจะมองลูกสาวได้ นิลเห็นสายตาของพ่อเหมือนจะแดงๆอย่างกับมีน้ำตาอยู่ในนั้น เมื่อหญิงสาวรู้แล้วว่าพ่อของเธออย่างน้อยก็คือพ่อของเธอ พอเธอเห็นแบบนั้นความรู้สึกที่อึดอัดอย่างกับคนโดนบังคับก็พังทลายลงทันที เธอเดินมาขึ้นรถก่อนจะหันมองพ่อของเธอ พอเห็นว่าเธอเดินขึ้นรถมาแล้วเชษฐาก็เดินเข้าไปในบ้านอย่างไม่หันกลับมามองลูกสาวคนเล็กที่อยู่บนรถของบ้านวายุเลย ใครเลยจะรู้ว่าชายสูงวัยอายุ60ปีที่เขาไม่หันมามองลูกสาวเพราะกลัว่าทุกคนจะเห็นน้ำตาที่เขาซ้อนมาทั้งชีวิต ไม่มีพ่อแม่คนไหนไม่รักลูกตัวเองหรอก ต่อให้ลูกคนนั้นจะชั่วจะเลวแค่ไหนลูกก็คือลูก
บรื้น…บรื้น…บรื้น
ไม่นานรถของบ้านวายุก็แลนมายังจอดยังหน้าคฤหาสน์ใหญ่โต นิลสาวน้อยนักศึกษาปี2ที่ไม่รู้สึกดีหรือว่าร้ายเพราะเธอรู้แค่ว่าเธอมาทำหน้าที่แทนพี่สาวเท่านั้นและอีกอย่างผู้ชายคนนี้เป็นคนพิการเขาคงไม่ทำอะไรเธอได้หรอก เมื่อนิลคิดแบบนั้นเธอก็สบายใจได้ทันที
“ ถึงแล้วครับคุณนิล “ ดนัยเปิดประตูรถให้หญิงสาว ก่อนจะพูดเสียงเรียบนิ่ง ด้วยความที่เขารู้ว่าหญิงสาวเป็นลูกสาวฆ่าตกรที่ฆ่าคนที่มีพระคุณของเขาและครอบครัว ต่อให้หญิงสาวตรงหน้าจะหน้าตาดีอย่างกับตุ๊กตาแต่นั้นก็ไม่ได้แปลว่าผู้หญิงคนนี้จะเป้นคนดีอย่างที่คนในบ้านฆ่าตกรกระรันตรีมา
“ ค่ะ” นิลยิ้มแหยๆให้ชายตรงหน้าก่อนจะสูดหายใจเข้าลึกๆอย่างกับคนที่ให้กำลังใจตนเอง เมื่อรู้ว่าตัวเองมาถึงวที่นี้แล้ว จากนั้นขาเรียวสวยของเธอก็ค่อยๆก้าวลงมาช้าๆ ทุกคนที่รอดูนายหญิงของบ้านด้วยท่าทางตื่นเต้นและที่สำคัญลูกสาวของฆ่าตกร ก่อนที่หญิงสาวจะเข้ามาในบ้านนี้เมื่อโทรศัพท์ของบ้านบริบูรณ์โทรมาคอนเฟริมว่าทางนั้นจะยกลูกสาวคนเล็กให้ พายุก็วางระเบิดไว้ให้ว่าที่ภรรยาในอนาคตตูมใหญ่
“ โห้…..สวยจังเลยป้า ดูยังเด็กอยู่เลย “ แม่บ้านสาววัย25ปี ร้องออกมาด้วยความตะลึงเมื่อว่าที่นายหญิงน่ารักและสวยมาก หัวหน้าแม่บ้านสูงวัยเธอก็เผลอมองนายหญิงด้วยสายตาชื่นชมแต่ก็ดึงสติกลับมาอย่างไวเมื่อรู้ว่านายหญิงคนนี้เป็นลูกสาวของฆ่าตกรที่ฆ่าเจ้านายของตน
“ สวยแล้วไง ก็คอยดูกันต่อไปว่าจะดีอย่างหน้าตารึเปล่า “ เสียงแม่บ้านอีกคนพูดออกมาด้วยน้ำเสียงกระแหนะกระแหน พร้อมกับแบ้ปากใส่หญิงนิล นิลเธอยกมือไหว้ทุกคนอย่างมีสัมมาคารวะอย่างคนที่มีพ่อแม่บอกสอน เมื่อแม่บ้านคนสวน หรือแม้กระทั้งคนขับรถของบ้านนิลก็ไหว้ เมื่อทุกคนเห็นคนเป็นเจ้านายไหว้แบบนั้นทุกคนก็รีบรับไหว้ทันที จากนั้นไม่นานหัวหน้าแม่บ้านก็ให้คนเอาของ ของนายหญิงให้เอาขึ้นไปเก็บที่ห้องของเธอ นิลเห็นแบบนั้นเธอก็รู้สึกแปลกใจไม่น้อยว่าทำไมของเธอถึงไม่เอาไปไว้ห้องของสามีเธอ
“ ขอโทษนะคะ คือว่าทำไมไม่เอาของ ของนิลไปไว้ที่ห้องของ…เอ้อ…เอ้อคุณพายุละคะ” นิลถามแม่บ้านที่ยกกระเป๋าสัมภาระของเธอเข้ามาที่ห้องนอนดูแล้วหน้าจะเป้นของเธอเพียงคนเดียวเพราะในห้องนั้นไม่ได้มีของส่วนตัวของใครเลยนอกจากของๆเธอ แม่บ้านที่กำลังจะหันมาตอบเธอก็รีบหุบปากลงทันทีเมื่อข้างหลัวของนายหญิงมีรถวีลแชร์ของนายใหญ่เข้ามา
“ ไม่ต้องฉันชอบอยู่แบบส่วนตัว ส่วนเธอจะเข้าไปที่ห้องฉันได้ก็ต่อเมื่อฉันเรียกหรือว่าอณุญาติเท่านั้น อย่าคิดว่าแต่งงานกับฉันแล้วจะทำอะไรตามใจตัวเองจะเข้าจะออกห้องไหนก็ต้องไ้รับอณุญาติจากฉันเท่านั้น “ พายุพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง นิลเมื่อได้ยินเสียงเข้มของสามีที่เธอไม่เคยเห็นหน้าเลยแม้แต่ครั้งเดียว เธอก็เลยหันกลับไปมอง พายุที่นั่งอยู่บนรถวีลแชร์ราคาแพงและหนวดเคราลุงรังเพราะเขาเป็นทหารรับจ้างเขาเลยไม่มีเวลาดูแลตัวเอง จนกระทั้งมาอยู่ที่บ้านนี้หนวดเคราเหลานี้เขาก็ตั้งใจไว้ให้มันยาวเพราะเขาคิดว่าไม่รู้จัดโกนออกไปทำไมเพราะเขามาที่นี้เพื่อที่จะมาแก้แค้น แต่เมื่อเห็นภรรยาตัน้อยที่เขาไม่คิดมาก่อนเลยว่าหญิงสาวคนนี้จะดูเด้กและที่สำคัญใบหน้าของหญิงสาวสวยหมดจดอย่างกับตุ๊กตา ตาของเธอกลมโตหน้ารูปไข่ ปากกระจับอวบอิ้มหน้าจูบของเธอนั้นทำให้พายุที่เจนจัดเรื่องอย่างว่าก็แทบห้ามใจไม่ไว้
“ สวัสดีคะ คุณพายุใช่มั้ยคะ “ นิล เธอหันมายิ้มพร้อมกับยกมือไหว้ชายหนุ่มอย่างมีมารยาทเพราะเธอดูแล้วก็รู้ว่าชายหนุ่มหน้าจะอายุเยอะกว่าเธอ เมื่อพายุได้ยินแบบนั้นเขาก็ได้สติขึ้นมาทันทีก่อนจะรีบทำตัวให้ปกติที่สุด
“ อื้ม แล้วเรื่องที่ฉันพูดทำได้ใช่มั้ย “ พายุพูดย้ำกับหญิงสาวอีกครั้งเพื่อเป็นการเตือนว่าเธออย่าได้บังอาจเข้ามายุ้มหยามกับเขาเด็ดขาด นิลได้ยินแบบนั้นเธอก็ยิ้มหวานพร้อมกับพยักหน้าอย่างดีใจเพราะเธอก็ไม่อยากอยู่ใกล้กับเขา ด้วยความที่เธอมีทั้งงานและเรื่องเรียนที่ต้องรับผิดชอบ เธอไม่อยากรบกวนเวลนอนหรือว่าเวลาพักผ่อนของเขา
“ เข้าใจคะ “ นิลพูดออกมาพร้อมกับส่งยิ้มให้พายุ เมื่อพายุเห็นยิ้มที่จริงใจสดใสขอหญิงสาว เขาก็อดไม่ได้ที่จะมองเธอด้วยความหลงไหล เขาต้องยอมรับเลยว่าภรรยาที่ไม่เคยเห็นหน้าคราตาคนนี้น่ารักมากแถมยังเด็กกว่าเขาตั้ง10ปีอีกด้วย ก่อนที่พายุจะเข็นรถออกไปเขาก็หันมาบอกหญิงสาวอีกว่า
“ อาหารเช้า อาหารเที่ยว และอาหารค่ำเธอต้องเป็นคนรับผิดชอบ อาหารเช้า7โมงเช้า อาหารกลางวันก็เที่ยงตรง ส่วนตอนเย็นฉันทานตอน 6โมง เข้าใจตามนั้น “ พายุพุดจบเขาก็แล่นรถเข็นออกไป ส่วนนิลนี้สิเธอต้องนั่งเครียดเรื่องอาหารเช้าเธอไม่มาย แต่เที่ยงและเย็นเธอคงทำไม่ได้เพราะเธอต้องเรียนและก็ต้องทำงาน