4 อย่ามาแส่
1228 Words
วุฒิเรียกให้เพื่อนรุ่นน้องสองคนที่เดินตามหลังขึ้นมา เปิดประตูให้ ก่อนจะลากตัวหญิงสาวที่ทำท่าจะล้มลงไปกองกับพื้นขึ้นมา แล้วอุ้มไปวางพาดลงบนเตียง
“คืนนี้...พี่สายชลจะพาน้องเกลขึ้นสวรรค์ทั้งคืน...หึหึ!” ใบหน้าคมเข้มแสยะยิ้มอย่างมุ่งร้าย ก่อนจะก้มลงไปใกล้และกระซิบบอกเหยื่อสาว ยังไงคืนนี้ก็ไม่มีทางหนีพ้นเงื้อมมือเขาไปได้หรอก
“พี่...สายโชนนนจะ..ปายหนายยย...เกลปายด้วยยย” ปากยังคงเรียกหาสายชล มือก็คว้าจับแขนอีกฝ่ายแน่น แต่
ตาถ่วงหนักจนลืมไม่ขึ้น
เมื่อได้ยินอีกฝ่ายแทนตัวว่าสายชล เธอก็คิดว่าเป็นรุ่นพี่สุดที่รักโดยไม่มีข้อสงสัย
“ได้สิ คืนนี้พี่สายชลจะอยู่กับน้องเกลทั้งคืน เราจะมีความสุขด้วยกัน”
“ดีๆ เกลอยาก...เอื้อก...อยู่กะพี่สายโชนนนน...เอ้า...ดื่มมมม” อาการมวนท้องทำให้หญิงสาวเลอออกมา และทำท่าจะขย้อนของเก่าออกมาด้วย ดีที่ชายหนุ่มกระโดดหลบทัน แต่เธอก็ไม่ได้อ้วกออกมา แค่ล้มตัวลงนอนแล้วก็นิ่งเงียบไป
“เชี่ย...นึกว่าจะอ้วกใส่แล้ว เกือบหมดอารมณ์แล้วมั้ยล่ะมึง”
“พี่วุฒิ เร็วๆ เถอะ พวกผมจะได้ต่อคิว” หนึ่งในสองหนุ่มที่เปิดประตูห้องให้ เอ่ยเร่งวุฒิให้รีบจัดการเหยื่อสาว
“เออๆ รู้แล้วน่า พวกแกออกไปก่อน ถ้าเสร็จแล้วฉันจะเรียก...เฮ้ย!!...” เสียงวุฒิร้องด้วยความตกใจ
ก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปคว้าจับร่างหญิงสาวไว้ เมื่อเธอทำท่าจะก้าวลงจากเตียง แต่ไม่ทันแล้ว ร่างเกวลินล้มกลิ้งลงไปกองบนพื้น
“โอ๊ย!!...เจ็บๆ” หญิงสาวร้องโอดโอย มือยกขึ้นลูบศีรษะตัวเองป้อยๆ ด้วยความเจ็บ และมึนงงมองเห็นดาว
วิบวับเต็มหัว
“น้องเกล!”
“หือ? ครายยย...พี่...สายโชนนนเหรอ” หญิงสาวพยายามลืมตาขึ้นมอง แต่ทุกอย่างตรงหน้าพร่าเบลอ มอง
ไม่ชัดว่าเป็นใคร แต่ในใจคิดว่าเป็นสายชลคนเดียว ไม่มีใครอีกแล้ว
“ครับพี่ชลเอง มาพี่ช่วย ไหวหรือเปล่า”
“หวายยยๆ สบายมาก” คนที่บอกไหว แต่กลับลุกไม่ขึ้น ได้แต่เลื้อยคลานกระดึ้บไปตามพื้นห้อง
“พี่วุฒิชักช้าจริงๆ ให้ผมช่วยมั้ย”
“ไม่ต้อง!! พวกแกออกไปได้แล้ว”
“เออๆ เสร็จแล้วเรียกด้วยนะ ห้ามเบิ้ลนะพี่ พวกผมรออยู่”
“รู้แล้วน่า”
เกวลินนอนเกลือกกลิ้งอยู่บนพื้น สติรับรู้แทบไม่เหลือ ปากก็ส่งเสียงร้องเพลงงึมงำคนเดียวอย่างสนุกสนาน แต่ฟังไม่รู้เรื่อง มือยื่นออกไปคว้าจับสะเปะสะปะ วุฒิเห็นแบบนั้นก็ก้มลงช้อนตัวหญิงสาวขึ้นอุ้ม จะพาไปที่เตียงนอน
สายตาเพ่งพินิจมองหญิงสาวในอ้อมแขน เมื่อไม่มีแว่นตาหนาเตอะมาบดบัง ก็ทำให้เห็นใบหน้าขาวใสชัดขึ้น แก้มแดงระเรื่อเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ ใบหน้ารูปหัวใจ จมูกเล็กโด่งพองาม ปากเรียวบางเป็นกระจับน่าจูบ
ถ้าจับแต่งตัวสวยๆ และเอาไอ้แว่นตาทุเรศนั่นทิ้งซะ เธอก็คือสาวสวยคนหนึ่ง บางทีความสวยอาจจะสูสีพอๆ กับวรรณวิสา
แต่รูปร่าง เซ็กซี่ หน้าอกหน้าใจอวบอิ่มจนล้นทะลัก เอวคอดกิ่ว ผิวขาวเนียนนุ่ม บาดตาบาดใจ มองยังไงก็ชนะวรรณวิสาขาดรอย
แค่มองก็กระตุ้นความต้องการได้แล้ว โดยที่เธอไม่ต้องทำอะไร
สายตาหื่นกระหายจ้องตาไม่กระพริบ อยากจะบีบขยำให้หนำใจนัก บางทีหลังจากคืนนี้ หากเธอยินยอมโดยดีไม่โวยวาย เขาก็อาจจะเลี้ยงดูเป็นเมียอีกคน ไว้คอยหาความสุขก็ได้
“เฮ้!!...พรรคพวกทำไรกัน”
เสียงดังแทรกขึ้นมาขัดจังหวะ วุฒิหันขวับไปมองหน้าประตู เห็นเพื่อนรุ่นน้องยังยืนนิ่งอยู่หน้าห้อง และมองออกไปก็เห็นชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ ยืนพิงขอบประตูห้องวีไอพีท่าทางกวนบาทา กำลังมองตรงมาที่เขา
วุฒิขยับแขนอุ้มหญิงสาวกระชับแนบอก แต่เธอกลับไม่อยู่นิ่ง ส่งเสียงพูดไม่หยุด
“พี่โชนนนน...มา ๆ ๆ ชนแก้วกัน” หญิงสาวยกมือขึ้นและทำท่าชนแก้วกลางอากาศ วุฒิต้องรวบมือเธอมากุมไว้ และอุ้มไปวางที่เตียงนอน กลัวหญิงสาวจะร่วงลงไป
“แกเสือกไรด้วย เรื่องของแฟนเค้าจะมาหาความสุขกัน คนนอกอย่ายุ่ง” วุฒิตอบโต้กลับ ก่อนจะเดินออกมาสมทบเพื่อนรุ่นน้องที่ยืนขวางอยู่หน้าห้อง
“ก็ไม่อยากเสือกนักหรอก แต่เห็นสภาพผู้หญิงแล้วมันทุเรศว่ะ”
“ฉันขอเตือน อย่ายุ่งเรื่องชาวบ้าน ถ้าไม่อยากเจ็บตัว” น้ำเสียงกดต่ำ สายตาเหี้ยมเกรียมของวุฒิจ้องมองอีกฝ่าย รังสีอำมหิตแผ่กระจาย แต่ชายแปลกหน้ากลับเลิกคิ้วสูง จ้องตากลับอย่างไม่เกรงกลัว
“ฉันว่าพวกนายปล่อยผู้หญิงไปดีกว่า ผู้ชายตั้งสามคนกับผู้หญิงคนเดียว บอกว่าเป็นแฟนกัน มันดูไม่เมคเซ้นส์เท่าไหร่ว่ะ”
“พี่วุฒิ! ไม่ต้องสนใจ ดูแลน้องเค้าไป ส่วนไอ้นี่ถ้ามันอยากมีเรื่องนัก เดี๋ยวผมจัดให้” ชายหนุ่มรุ่นน้องอายุน้อยสุดพูดแทรกขึ้นมา ก่อนจะหันหน้าไปเผชิญกับคนที่กล้าแส่หาเรื่องเจ็บตัว
“เมาขนาดนั้น มอมเหล้าผู้หญิงหรือเปล่า” ชายผู้หวังดียังตอแยไม่เลิก ทำให้ทั้งสามคนเริ่มหมดความอดทน
“วอนแล้วไอ้นี่ ถ้าแกไม่อยากเจ็บตัว ก็ไสหัวไป” วุฒิหันไปตะคอกใส่ชายหนุ่มที่ยังยืนมองพวกเขา มุมปากยกยิ้ม แต่สายตากลับนิ่งสนิท ไม่มีท่าทีหวาดกลัว
“ก็ไม่อยากเสือกนักหรอก ถ้าที่นี่ไม่ใช่ผับของเพื่อนฉัน”
วุฒิกวาดตามองอีกฝ่าย ตั้งแต่หัวจรดเท้า มองปราดเดียวก็รู้ว่าเสื้อผ้าตลาดนัด รองเท้าที่สวมก็เก่าจนแทบจำสีเดิมไม่ได้ กางเกงยีนส์สีมอ
“น้ำหน้าอย่างแกเนี่ยนะเป็นเพื่อนเจ้าของผับ บอกว่าเป็นเด็กเสิร์ฟยังดูสูงไป...โธ่ไอ้กระจอก!!”
ริมฝีปากเหยียดยิ้มอย่างดูถูก คนขับรถที่บ้านเขายังแต่งตัวดูดีกว่านี้
นริสแค่นยิ้มออกมา ก่อนจะสาวเท้าเดินเข้าไปใกล้คนที่กล้าพูดจาดูถูกเขา ร่างสูงใหญ่ยืนจังก้าพร้อมมีเรื่อง
คนแบบเขาไม่เคยเกรงกลัวใครหน้าไหนอยู่แล้ว กล้าท้า เขาก็ไม่เคยทำให้ผิดหวัง ได้ออกกำลังกายบ้างนิดๆ หน่อยๆ ถือว่ายืดเส้นยืดสายให้สบายตัว
“เอาไงว่ามา จะมีเรื่องหรือจะปล่อยตัวผู้หญิง เลือกเอาสักอย่าง อย่าให้ต้องพูดบ่อย มันน่ารำคาญ”
“แกฟังไม่รู้เรื่องเหรอ ขอเตือนนะ อย่าเสือกถ้าไม่อยากเจ็บตัว”
“เจ็บตัว?...เอาสิ! เข้ามา ตอนนี้ฉันก็รู้สึกเบื่อๆ เซ็งๆ ได้คู่ซ้อมฟรีๆ แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน จะตัวต่อตัว หรือจะเข้ามาพร้อมกันเลยก็ได้”
นริสขยับเข้าไปใกล้ ท่าทางสบายๆ ไม่หวั่นกลัวคนที่พวกมาก ทำให้สามคนเลิ่กลั่กมองหน้ากันไปมาอย่างตัดสินใจไม่ถูก
- Writer
