Hanabi's P. O. V.
Hindi ko alam kung saan ako dadalhin ngayon ni Liam. Magkahawak ang aming kamay na nakasakay sa isang bus. Madilim pa sa daan dahil madaling araw pa lang. Medyo kinakabahan ako na hindi ko maipaliwanag. Pero ang masasabi ko lang, wala akong dapat ikabahala dahil alam kong magiging ligtas ako kung si Liam ang kasama ko. At alam ko rin na ginagawa niya ito para sa amin. Para hindi na kami mahanap ni daddy.
Hindi ko alam na nakatulog pala ako. Nagising na lang ako na nakahiga na ako sa isang kama. Nanlaki ang mga mata ko at kaagad na bumangon. Lumabas ako ng kuwarto at nakita ko si Liam sa labas ng bahay na nagsisibak ng kahoy.
"Bebe ko... paano ako napunta dito?" gulat na tanong ko sa kaniya.
Natawa naman siya. "Binuhat kita syempre. Grabe ka matulog eh. Tulog mantika
