การเดินทางเริ่มต้นขึ้นช่วงเวลาตีสาม ปัญวิชญ์รับหน้าที่ขับรถด้วยตนเอง ขณะที่ขับรถไปเขาก็ใช้สมาธิเป็นอย่างสูง จนสิริญญาไม่กล้าที่จะชวนเขาคุย
แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่ได้นอนหลับ หรือเล่นโทรศัพท์ หรือปล่อยให้เขาขับรถตามลำพัง หญิงสาวนั่งมองสองข้างทาง แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปเก็บภาพข้างทางที่สวยงามเอาไว้
“อยากให้จอดรถถ่ายรูปไหม” เขาถามเธอเสียงเรียบ หลังจากที่สังเกตว่าภรรยากำลังสนใจกับบรรยากาศที่กำลังขับรถผ่าน ซึ่งเป็นเขตที่มีต้นไม้สองข้างทางโค้งเข้าหาถนนเป็นภาพที่สวยงามและหาไม่ได้ในกรุงเทพฯ
“ได้เหรอคะ” สิริญญาถามด้วยความตื่นเต้น
“ไม่ได้จะถามเหรอ” เขาเริ่มมีน้ำเสียงหงุดหงิด แต่ก็ค่อย ๆ ชะลอจอดที่ริมถนนเพื่อให้เธอได้ถ่ายรูป
สิริญญาไม่อยากทะเลาะในวันดี ๆ แค่เมื่อคืนนี้เขายอมบอกว่าจะใช้รถคันไหนแล้วไม่แกล้งเธอต่อก็ถือว่าดีแล้ว พอรถจอดสนิทหญิงสาวก็เดินลงจากรถแล้วเดินไปถ่ายรูปยังมุมต่าง ๆ
เมื
