@ นาทีต่อมา
"ฉันไม่อยากได้เพื่อนคุยแล้วสักหน่อย คุณไปทำงานต่อทีสิ" ไม่รู้อะไรดลใจให้มาเฟียหนุ่มลุกขึ้นยืน ปลดหัวเข็มขัดพร้อมถลกถอดกางเกงลงรวดเร็ว ยิ่งทำให้คนมองหายใจติดขัด ยามได้เห็นแก่นกายขนาดใหญ่ ซึ่งมันเคยเข้าอยู่ในร่องสาวได้อย่างไร
"ไม่ล่ะ ไม่มีอารมณ์" ร่างกำยำสูงโปร่งไร้เสื้อผ้า พุ่งมาช้อนคางมนให้คนตัวเล็กลุกนั่ง ดวงตากลมคู่สวยได้ระดับตรงกล้ามท้อง เพียงลมหายใจร้อนราดรด ยิ่งเรียกเลือดในกายชายสูบฉีด
"คืออยากมีอะไรกันกับฉันใช่ไหมล่ะ แต่คุณช่วยใส่ถุงสักนิดไหม เผื่อว่าคุณอยากไปทำอะไรกับใคร มันไม่มีเรื่องโรคให้กังวลไง" ร่างบางยิ่งอยู่ไม่สุข ตอนถูกมือหนาปลดชุดสายเดี่ยวให้ จนเหลืองเพียงบราเซียร์กับเพนตี้สีแดงลายลูกไม้
"ฉันไม่มั่วผู้หญิง และก็อ้าปากอมมันได้แล้ว" คนบอกบีบเข้าแก้มเนียนให้อ้าปากกว้าง โดยที่มือหนาอีกข้าง จับท่อนเอ็นอุ่นชักรูด การกระทำอุจอาจต่อหน้าตา อีกฝ่าย ทำเธอรู้สึกกระด
