"Başkası falan olmadı bundan sonra da olmayacak. Evet bir şey de haklısın bunu ben bitirdim ama kader tekrar önüme getirdi. Bu yüzden tekrar ben başlatacağım." dediğin de korkmaya başlamıştım.
*****
Onun bu son sözüne cevap vermedim. Üstünü tamamen giyinip odadan çıktığın da ben masamdaki sandalyeye çöküp ellerim arasına başımı alıp düşünmeye başladım. Dediklerinde haklı olabilirdi ama ben nasıl onunla birlikte olabilirdim.
Hayır hayır olamazdı, bu sefer gururlu olmalıydım. O beni bırakmıştı ve şimdi birden gelip hiçbir şey olmamış gibi davranamazdı. Ben de bunları sanki hiç olmamış hiç ağlamamış gibi yapamazdım.
Evet ne olursa olsun bunu yapmayacaktım. Bir hışımla yerimden kalkıp onun odasına gitmek için odamdan çıktım. Onun odasına geldiğim de kapıda kimse yoktu kapıyı açıp içeri
