Dün akşam sürekli olanları düşünmekten uyuyamamıştım. Evet bildiğiniz gibi tüm düşünceler beyimi istila etmişti şimdi ise bu durumdan isyan ederek uyuyamamak gayette doğal bir durumdu. Şimdi ise uykusuz bir şekilde işe gitmem gerekiyordu.
Ama alışığım zaten bu duruma çok da yadırgamamak gerekiyor aslında. Az uykusuz kalmamıştım. Ayak üstü bir şeyler atıştırıp karargaha geçtiğim de sanırım ben erken gelmiştim.
Çünkü ortada pek kimse yoktu. Saatime baktığım da daha sabahın altısı olduğunu gördüm. Evet oldukça erken gelmişim bunu çok iyi anlamıştım. Ama sorun değildi zaten bir saate herkes gelmeye başlardı en azından bende o zarfa kadar dinlenebilirdim.
Hızlı ve seri adımlarla yürürken bir şeyin bana çarpmasıyla durdum. Ne olduğunu tam anlamamıştım. Başımı kaldırıp baktığım da yeni gelen
