Aradan geçen zaman sanki su gibiydi. Biz çok mutluyduk. Bazen o benim evimde bazen de ben onun evinde kalıyordum. Artık çoğu eşyam onun evindeydi tıpkı benim evimde onun eşyalarının bulunması gibi. Altı yılın acısını çok güzel bir şekilde çıkarıyorduk.
Çoğu zaman işe birlikte gidiyorduk. Ve sanırım bu durum birkaç kişinin de gözünden kaçmamıştı. Odam da otururken Melek komutanın gelmesiyle selam durdum. Daha sonra Melek "Arkadaşça konuşmaya geldim tatlım komutanın değilim." dedi. Zaten bu süre zarfında onunla daha çok yakınlaşmıştık.
"Ee anlat bakalım Adem komutanla ne iş?" diye sorduğun da ilk şaşkınlığımı yaşadım.
"Yok. Yok bir şey." diye bildim ama eminim onda da başarılı olamamıştım.
"Elif, arkadaşım yapma belli oluyor." dedi.
"Gerçekten mi?" diye sorduğum da gülümseyeeke baş
