(วันนี้กูออกเวรเร็ว ไปดื่มกับกูหน่อย) “ชีวิตหมอของมึงดูว่างดีนะ” เขาตอบกลับรามิลเสียงเรียบพลางเลื่อนไอแพดตรงหน้าดูงาน เมื่อวานวันหยุด วันนี้ออกเวรเร็ว เป็นหมอยังไงให้ไม่เหมือนหมอรักษาคน ไม่แปลกใจทำไมรามิลถึงทำตัวว่างตลอดทั้งที่เป็นหมอ เป็นถึงลูกชายเจ้าของโรงพยาบาล เรียนหมอเพราะครอบครัวอยากให้เป็น ภายใต้เสื้อกาวน์ขาวสะอาดไม่มีใครเคยรู้เลยว่าแอบแฝงไปด้วยอันตราย มือที่ใช้รักษาคนไข้ คือมือเดียวกันกับที่ใช้พรากลมหายใจของคนอื่น (กูแค่เบื่อๆ) “มึงทะเลาะกับป๊ามาอีกแล้วใช่ไหม” เสียงถอนหายใจของรามิลดังมาถึงนี่ ก่อนที่มันจะตอบกลับเขา (เออ สภาพกูตอนนี้คงไม่ต่างจากมึง ป๊าอยากให้กูแต่งงาน วันเสาร์นี้จะให้กูไปดูตัวกับลูกสาวตระกูลนึง กูเคยเห็นลูกสาวบ้านนั้นเหมือนกัน ออกแนวเรียบร้อยๆ ขัดกับกูมาก) “มึงก็ลองไปดูก่อน” (เหอะ! ผู้หญิงที่ผ่านเข้ามาในชีวิตกูแซ่บระดับพริกยกสวนทั้งนั้น ถ้าได้คู่ชีวิตกูจืดช