เธอมองผู้หญิงในชุดสีแดงคนนั้นสลับกับคิระ เพราะสายตาหล่อนมอง ‘สามี’ ของเธอ เริ่มเกิดคำถามขึ้นมาในหัวเกี่ยวกับสองคนนี้ หล่อนสวย… สวยมาก สวยจนสะกดทุกสายตาคนในงานแต่งของเธอ จำได้ว่าไม่ได้เชิญผู้หญิงคนนี้มางานแต่ง แขกในงานส่วนใหญ่เป็นคนที่ครอบครัวเธอและคิระรู้จัก หญิงสาวในชุดสีแดงไม่ได้จัดอยู่ในคนรู้จักของทางฝั่งเธอ คงเป็นคนรู้จักของคิระ “แกรู้จักไหม” อันดาหันไปกระซิบถามคาร์เทียร์ “ไม่รู้จัก แต่คิดว่าพี่คิระคงรู้” “ยินดีด้วยนะ… คิระ” หญิงสาวในชุดสีแดงเดินมาหยุดอยู่ต่อหน้าคิระ ประโยคแรกไม่ใช่การทักทายหากแต่เป็นการแสดงความยินดีกับอดีตคนรัก บีน่าเป็นรักแรก แฟนคนแรก และเป็นคนแรกที่สอนให้คิระเรียนรู้คำว่า ‘เจ็บปวด’ เคยคบกันตอนเรียนมหาวิทยาลัยที่ต่างประเทศ ก่อนจะเลิกรากันไปเพราะผู้หญิงบอกว่า ‘หมดรัก’ “มาได้ไง” “แต่งงานทั้งทีไม่คิดจะเชิญบีน่ามาเลยนะ” บีน่าแสดงสีหน้าออกมาอย่างน้อยอกน้อยใจอ