His half an hour took more hours. Dinungaw ko ang makulimlim na langit sa labas. Hindi ko masabi kung sasama ang panahon o sadyang maraming oras ang hinayan naming lumipas na narito kami. Ang ipinag-aalala ko sa ngayon ay kung aabutin kami rito ng pagtunog ng bell.
Pinanood ko ang pagkagat niya ng labi at ang mariing pagkapit ng mga daliri sa cellphone. He looked so engrossed with the game. I cleared my throat but he didn't seem to notice. Ngumiwi ako nang tumayo mula sa matagal na pagkakaupo. My back hurts and I know he would feel the same once he noticed how much time he had let pass.
"Pwede na ba tayong lumabas?" my voice was hoarse. Tingin ko ay hindi niya ako narinig kaya humakbang ako palapit. Then he screamed, I thought he'd throw the phone. Napatalon ako sa gulat at muling umatra
