#คุณภามคะขา 21
หลังจากกินข้าวฉันแวะซื้อเค้กและขนมก่อนกลับห้อง พี่นิลยืนยันจะนอนที่โซฟาห้องรับแขกฉันไม่อยากบังคับเลยทำได้เพียงแค่เตรียมหมอนและผ้าไว้ให้เท่านั้น
ห้าทุ่มฉันกินยาและนอนพักอย่างอ่อนเพลีย อีกไม่กี่วันหมอนัดไปตัดไหมซึ่งวันตัดตรงกับวันที่ฉันต้องขึ้นแสดงที่คณะวันนั้นต้องรีบออกจากห้องไปโรงพยาบาลแล้วค่อยกลับเข้าไปที่คณะเพื่อนซ้อมรอบสุดท้ายและเตรียมตัว
ระหว่างที่นอนอยู่นั้นโทรศัพท์ก็มีสายเรียกเข้ามาครั้งแรกเป็นเบอร์ที่ไม่ได้บันทึกไว้ ครั้งที่สองเป็นเบอร์โทรของคุณภาม และครั้งที่สามเป็นเบอร์ที่ไม่ได้บันทึกไว้ ที่โทรเข้ามาสามสายฉันนั้นไม่ได้รับสักสาย
“ตอนเย็นพี่จะมารับซ้อมเสร็จแล้วโทรบอกนะ” พี่คุณที่ทำหน้าที่ขับรถมาส่งในตอนเช้าเอ่ยย้ำโดยที่เบาะด้านหน้านั้นมีพี่นิลนั่งหลับอยู่
“โอเคค่ะ อ้อ ถ้าจะจีบก็รีบจีบนะคะ...” ปลายนิ้วชี้ไปยังคนที่หลับไม่รู้เรื่อง
“เดี๋ยวแผลบนหัวหนูหายไม่มีข้ออ้า
