ตอนที่8
595 Words
ตอนที่8
“ให้ไปส่งที่ไหน”
อุ๋มอิ๋มพอขึ้นรถได้ก็รีบคาดเข็มขัดนิรภัยทันที อ้างปากหวอ นี้เขาไม่รู้เหรอว่าเธอพักกับตาล ถามก็เพราะว่าไม่รู้ล่ะ โง่จังไอ้อิ๋ม พยายามดึงสติตัวเองกลับมา
“อิ๋มพักกับตาลค่ะ”
อ้าวแล้วไอ้กันต์มันให้เขามานั่งเฝ้าทำไมว่ะ รู้ทั้งรู้ว่าวันนี้ต้องมารับสองสาวกลับที่เดียวกันแทนที่จะเอารถคันอื่นมา แต่กลับให้เขามานั่งเฝ้าคนนั่งกินเหล้า เกิดมาไม่เคยนั่งเฝ้าแฟนคนไหนเลยซักคน มีแต่สาวๆ มานั่งเฝ้าเขากินเหล้า เล่นเกมส์ ซ้อมทีม แต่จะไปโวยวายใส่คนนั่งเบาะข้างๆ ก็ไม่ได้ไม่ใช่ความผิดเธอ
“อืม”
ร่างบางพอนั่งไปซักพักเจอแอร์เย็นๆ บวกกับแอลกอฮอล์ในเส้นเลือดหนังตาจึงค่อยๆ ปิดลง
‘มึงว่า เกมส์นี้สาวเล่นเยอะป่าวว่ะ’ ภพหันไปถามเพื่อนร่วมแก้งที่มาเล่นคอมในร้านเกมส์หน้าโรงเรียน
‘ในโฆษณาโปรโมทก็บอกว่าสาวเยอะนะมึง มึงใช่ชื่อว่าอะไรว่ะไอ้ตาว’ รัน ที่กำลังตั้งหน้าตั้งตา ง่วนสร้างตัวละครอยู่หันไปถามอีกหนุ่มในแก๊ง
‘MadTow’ เด็กหนุ่มใส่แว่นหนึ่งเดียวในแก๊ง เขาไม่ชอบเล่นเกมส์แนวนี้เลย แต่เพื่อนๆ จะเล่นกัน เขาเล่นจำเป็นต้องมาเล่นด้วย
อุ๋มอิ๋มในชุดคองซอง นั่งอยู่ที่เครื่องคอมอีกแถวหนึ่งตั้งใจฟังกลุ่มรุ่นพี่ คุยกันเรื่องเกมส์ที่กำลังจะเล่น
มือหนาเอื้อมมาเขย่าคนตัวเล็กที่นั่งหลับมาตั้งแต่ขึ้นรถจนถึงคอนโด
“อุ๋มอิ๋ม ถึงแล้ว”
ร่างบางค่อยๆ กระพริบตาปรับสายตาให้เข้ากับแสงสว่าง พอรู้ว่าตัวเองเผลอหลับไปก็สะดุ้งสุดตัว จากจะเก็บความทรงจำที่ได้นั่งรถไอดอล กลายเป็นหลับเฉย อีกทั้งยังฝันถึงเรื่องเก่าๆ
“ลงไปได้แล้ว พี่เหนื่อยอยากพัก” เมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กตื่นแล้วแต่ไม่มีทีท่าขยับไปไหน ก็พูดขึ้นมา เขาเหนื่อยจริงๆอยากพักผ่อน
“ขอบคุณที่มาส่งค่ะพี่ตาว” ร่างบางยกมือไหว้ รีบกุลีกุจอลงรถ เพ้นท์เฮ้าส์ที่ตาลอาศัยอยู่ต้องใช้คีย์การ์ดสำหรับขึ้นลิฟต์ โชคดีที่ตาลเอาใบสำรองให้เธอใช้ระหว่างเดินเข้าลิฟต์ มีคนตัวโตเดินตามเข้ามา หรือว่าเขาอยู่ที่นี่ด้วย
อุ๋มอิ๋มยืนพิงผนังลิฟต์รู้ตัวดีว่าเมาพอสมควร แต่ก็ไม่ได้ชวนคนที่เข้าลิฟต์มาใหม่คุย เพราะดูจากสีหน้าแล้วเขาคงไม่อยากคุยกับเธอเท่าไหร่
เมื่อถึงชั้นบนสุด ขาเรียวยาวก้าวออกจากลิฟต์เดินตรงไปยังประตูห้อง มือสัมผัสกำแพงไปตลอดทางเพื่อช่วยพยุงตัว เธอรู้ตัวตลอดว่าคนตัวโตนั้นกำลังเดินตามหลังมา แต่ก็ไม่หันกลับไปดู คงเห็นว่าเธอเมาเลยส่งเธอให้ถึงห้อง
ติ๊ด ติ้ด ติ๊ด ติ๊ด มือบางกดรหัสเปิดประตู เอี้ยวหันไปหาคนที่มายืนด้านหลัง
“อิ๋มถึงห้องแล้วค่ะ ขอบคุณที่มา สะ ส่ง”
คนตัวโตสแกนลายนิ้วมือเข้าห้องฝั่งตรงข้าม หันหน้ามามองเธอแวบหนึ่งแล้วปิดประตูห้องไป
เพล้ง! เสียงใบหน้าแตกยับ ส่างเมาในทันที เขาไม่ได้เดินมาสั่งเธอ เขากลับห้องพักตัวเองต่างหาก ไอ้อุ๋มอิ๋ม แกฝันอะไรก่อน
- Writer
