we don't need voice~
episode 1~
nakaready na lahat sa aling pwesto kung saan magaganap ang meet and greet sa aking mga fan
ngunit naging madilim ang lahat at sa iisang babae lang naging maliwanag ang lahat ay mistolang mga anino.but then naalala ko na siya nga pala yung babae kanina,well nagpalit pa talaga siya,she looks cute with or without does glasses.oh jerk nakalimutan ko yung pinangako kanina yes,tama yun yung gagawin ko,kaya ayun pumunta nako sa harap ng stage,hindi nmn siya sa kalakihan but then sakto lang yun para sa plano ko,nagsimula nakong mag pakilala sa kanila pag katapos ay pinirmahan kona ang kani kanilang mga libro at noong siya na ang nasa pang huli pag katapos kong pirmahan ang kanyang libro ay akmang kukunin niya na nang bigla kong hinila ang kanyang kamay,ngayon nakita kona ng malapitan ang kanyang mga mata"aalis kana kagad?"sabi ko habang naka tingin padin sa kanyang mata,nahalata kong nagulat siya,at nahalata kona din na nakilala niya nako,"akala ko nakalimutan muna ako?"mapang akit kong sabi,"hindi ko kayang kalimutan ang boses ng aking author"matapang niya sagot,na aking kinagulat,binitawan kona ang kanyang kamay at tyaka ako tumayo sa aking kinatatayuan at tyaka ko na tinangal ang aking mask na suot,yes may mask ako kasi kasi nga nag tatago padin ako ng identities ko sa kanila but then this girl change me,kaya agad kong tinangal ang aking mask na suot at nginitian siya,"i like that attitude that you have"nakangiti kong sabi"i-i like you too-i mean your attitude"nauutal na sabi niya napangiti ako sa kanyang sinabi ninanamnam namin ang sandali ng biglang may flash ng camera ang tumama sa aking mata at ng sandali na iyon naalala ko na ang ibang fan na may kanya kanyang hawak ng cellphone at yung iba ay kinikilig pa,kaya ako naman tong masayahing unggoy humarap sa kanila na proud pa sabay sabing"I'm your miss author miss Ariel Sycorax..can you please stay as a fan for me?"malambing kong hiling sa kanila,na agad naman nilang sinagot ng tungo at tiliian,kaya naman ay sinuklian ko ito ng matamis na ngiti,at bumalik ang aking atensyon sa dalaga,"by the way ano nga pala ang pangalan ng magandang binibini sa aking harapan?"malambing kong tanong sa kanya"ako nga pala si Zia Mara miss Ariel Sycorax gladly to meet you miss author"malambing nitong sagot na nagbigay ligaya sa aking puso,ng biglang nag salita na ang aking kasama na tapos ng oras ko,kaya sinabi ko na sa kanila na tapos na ang meet and greet namin sa susunod namn ay mas hahabaan kopa ang time ko kaya naman malungkot man ang iba ay nagsimula na kaming mag alisan,habang papasakay nako ng aking kotse ay nakita ko nanaman si Zia kaya walang pag dadalawang isip ay lumabas ako sa aking kotse ay hinablot siya,"sorry binibining Zia ngunit kong iyong mamarapatin ay maaari ba kitang ihatid sa inyo?"agad kong bungad kay Zia na kinagulat niya ngunit bigla itong ngumiti ay tumungo at pagkatapos ay sinama ko na siyang papasok ng aking kotse ay sinabihan ang driver ang location ng kanyang bahay, habang kami ay nasa kalagitnaan ng byahe ay agad ko siyang tinanong ng"kong maaari ba ay bisitahin kita sa inyo kahit paminsan minsan lang?" tanong ko sa kanya,ikinagulat ko naman ang kanyang sagot "syempre naman kahit araw araw pa" sagot niya kaya pati ang driver ko ay napatawa nadin sa loob ng isang taon ay ngayon kolng ulit nakita siya na tumawa ulit,sa kadahilan na pilit naming nililimot,siguro ay sariwa padin ang sa isipan niya ang insidente na yun diko siya masisisi ngunit masaya ako tumawa na ulit siya di na namin namalayan na nasa tapat na kami ng kanto ngnbahay niya kaya nga lang ay hindi na ito kayang pasukin pa ng ng sasakyan na may malaking sukat kaya napag disisyonan kona na ihatid siya habang naglalakad kami ng makita ko nadin ang kanilang bahay ng malapitan,habang nag lalakad kami ay sobra ang pagtatanong niya sakin ng kung ano daw ang mga hobby kong gawin at iba pa,at napagdisisyonan kona din na mag paalam sakanya na kung pwede ba akong bumisita sa kanya bukas at ang sagot niya naman ay oo kaya nag simula nanaman siya mag daldal ng kung ano ano hanggang sa di nanamin namalayan na nasa tapat na kami ng kanilang bahay"so bukas nalang?"patanong kong sabi sa kanya "sige bukas nalang"nakangiti niya sabi,sabay halik sa kanyang noo,napansin ko na simple lang ang kanilang pamumuhay dinaman sila mayaman ngunit may kakayahan silang bumili ng mga gamit gaya ng aking libro,ngayon nakahanap nako ng pani bagong inspiration sa aking bagong gagawin na kwento ngunit hanggang saan kaya aabot ang storya na ito ano kayang mga problema ang mangyayari dito..'hayss puro nako over think'sabi ko sa aking isipan siguro naman maganda ang dulo ng story ko na gagawin dito at sana hindi kagaya ng mga nakaraan kong ginawang storya ay hindi masaklap ang ending nito.
kinabukasan ay nag ayus nako ng aking sarili at nagsimula ng mag simulang maligo paano ko ba sasabihin to. iniisip ko palang na kasama ko siya dito ngayon habang naliligo ay natutuwa nako at ginaganahan sa lahat matapos kong maligo ay nag simula nadin akong mag handa ng aking kakainin dahil wala akong maid sa bahay kaya ako lahat gumagawa ng mga gawain ko doon sa at hindi naman masyadong madumi ang bahay kaya hindi na kailan na araw araw linisan,by the way ngayon ay patungo nako sa bahay ni Zia at may dalang mga kunting regalo one day akong mag lalabi sa kanila kaya hindi nako makapag antay pa.
after one hour nakarating nako sa tapat ng kanilang kanto,kaya naman ay bumaba nako ng aking kotse at nag simula nang maglakad,napansin ko na maganda't malinis ang paligid dito,mistula tuloy itong mga kanto sa japan na malinis may makikita kading mga ligaw na bulaklak tabi ng street light,may mga upuan din pala dito tabi ng isang puno, ninamnam kopa ang paligid ng mapansin kong nasa harap nako nang kanilang bahay, nag door bell nako di nagtagal ay nakita kona sya na naka hoodie at pajama pa siguro ay bagong gising palang ito dahil sa mga mata nito at sa buhok na medjo may pagka kunting gulo, siguro ay natulog pa ulit ito nong tumawag ako kanina,pag kabukas niya ng pinto ay may hawak na itong pera sabay abot sakin"manong ito po bayad sa pizza"may pagka kunting antok nitong turan sakin "muka naba talaga akong delivery boy?"patanong ko sakanya,siya niya namang kina gising ng kaniyang diwa at nagulat na ako ang kaniyang nasilayan,kinurap kurap niya pa ang kanyang mata na waring di makapaniwala na ako ang kanyang nakita" akala ko ba maya maya kapa?" di makapaniwala niyang turan sa akin "ala sais ko yun sinabi, alas otso na,so?"may pang aasar kong sabi na nilapit pa kunti ang aking muka sa kanya "hindi mo ba ako papapasokin?" mapang asar ko ulit na tanong "ah sige pasok ka" medjo may asar nitong sabi,'so ito pala yung bahay niya, pagpasok palang puro gawang libro kona ang masisilayan,' sabi ko sa aking isipan true fan ko pala siya kaya ganito, ngayon ko lang kasi naranasan na makapunta sa bahay ng fan ko, ganto pala yung feeling medjo nakagulat at nakaka mangha ,napunta ang mata ko sa lamesa, "ito yung bago kong publish na libro ah meron kana kagad?" sabi ko sabay abot sa libro "syempre miss author ko ang may gawa kaya dapat meron na kagad ako" may pag mamalaki nitong sabi "so cute" pabulong kong sabi "may sinasabi ka?" inosente nitong sabi"nahh nothing" pa inosente kong sabi"so which movie we will start?" patanong kong sabi "hmm ito nalang" paturo nitong sabi, natapos ang aming panunood,naka apat na movie din kami, nagugutom na ko" medjo nahihiya kong sabi," gusto mobang lutuan kita?" patanong nitong sabi,tungo nalang ang aking nasagot, kaya tumayo nasiya at nag simula ng mag kumuha ng mga sangkap,makaraan ang ilang minuto nakita ko siyang busy na naghahalo ng kanyang niluluto kaya tumayo ako at pumunta sa kanyang pwesto at niyakap siya mula sa kanyang likod "matagal paba?" tanong ko dito medjo nagulat ito ngunit kumalma din "malapit na" matipid nitong sabi pagka tingin ko sa kanyang niluluto dahil mas matangkad ako sa kanya ng kunti at nakita ko ito,sinigang pala kaya medjo matagal "alam mo pala yung favourite ko" tanong ko sa kanya "syempre makikita kadalasan sa mga sinusulat mong story yung sinigang na baboy kaya madali lng saking alamin yun" sabi nito na nag pangiti sakin,itong sanadali nato gusto kong tumagal oo tumagal ng kahit ilang minuto pa dahil alam ko na dito na mag uumpisa ang panibagong pahina na mag babago sa aming dalawa. di nagtagal ay nag simula nangang humiwalay ng dahan dahan ang aking kamay,"gutom nako" sabi ko dito"hays kinabahan naman ako sayo akala ko ma hihimatay kana" sabi nito "hindi naman,pero malapit na kasi nagugutom na talaga ako" sabi ko dito,"hays ok ito na po luto na"sabi niya at nag simula na nga kaming mag handa para kumain,makaraan ang ilang oras ay tapos na kaming kumain at tapos nadin ang oras na hinihiling kong hindi matapos,lumubog na ang araw at nabusina na din ang aking driver na nagpapahiwatig na kailangan na naming umalis nandito ako ngayon sa tapat ng kanto kong saan ay tanaw ko pa ang isang kakaibang ligaw na bulaklak, kakaiba ito dahil waring mas maganda pa ito sa mga mamahaling bulaklak,nag lakad ako papalapit dito at pinag masdan ito ng malapit" siguro naman ay walang magagalit kong kunin ko ito?" tanong lo saking sarili at dahan dahang kinuha pagka bunot ko dito ay binigay ko ito saming driver at inilagay niya ito sa isang supot na may lamang lupa ngunit nagulat ako ng pag tanggal ko ay may naiwan ito sa lupa na parang magka parehang pendant magkadikit pa ito at kapahero ng bulaklak ang kulay at ang itsura,kunuha ko ito at inilay din sa isang supot na walang laman, habang nasa byahe ay diko maalis ang paningin ko dito,dikona din namalayan na nasa tapat nako ng aking bahay agad akong lumabas dala ang pendant at bulaklak," young lady ano po bang gagawin nyo sa bulaklak na ito at kinuha niyo pa sa kalsada"tanong ng aking driver"nagandahan lang siguro ako dito,ngunit nakakapag taka lang na meron itong kasamang mag kaparehong pendant nakakapag taka diba?" patanong kodin dito sabi "opo young lady"magalang nitong sabi, sandali siyang umalis at pag balik niya ay may dala na itong isang lalagyan ng tanim,marahan niyang inilipat doon ang bulaklak, isa itong kulay itim na pot na pumapareho sa kulay ng bulaklak na pula, pagka tapos ay bilinisan ko naman ang pendant mas lalong lumabas ang pagka pula nito "teka totoo ba to isang tunay na ruby"manghang sabi ng aking driver "oo nga ngunit bat napunta ito sa kalasada ano kayang meron dito" tanong koding sabi marahil hindi pa ngayon ang tamang panahon para malaman ko yun sa huli ilalabas din ng tadhana kong anong meron dito, panibagong storya ang maglalahad sa ating ng bagong kaalaman.
nagsimula na akong maligo,at habang naliligo ako naalala ko nanaman si Zia kumusta kaya siya nag enjoy ba siya?.
ZIA MARA (POV)
isang nakakahiyang nangyari sa akin sa umaga grabe bat koba pinagkamalan na delivery boy si miss author grabe.but then nag enjoy padin ako isang kasiyahan sakin ang makabonding si miss Ariel_S sa bahay namin,but then yung back hug nayun diko alam pero may biglang nagpaalala sakin sa story na gawa nya,lalo na yung akala ko na mahihimatay na siya bigla akong nawala sa sarili well naluha ako don ng hindi ko namamalayan pero pinunasan kodin kasi ayaw kong sirain yung araw namin diba,nakaka trauma kasi yung story niya papaluhain ka talaga ng malala,but in the end of the day nag enjoy ako.
ARIEL SYCORAX (POV)
nakahiga nako ngayon sa aking kama,siguro ang gagawin ko bukas ay bibili ako ng kwentas na babagay sa pendant na yun, pero may isa lang akong problema, hindi ako nag susuot ng kwentas,hayss bukas ko nalang yun pro problemahin siguro mag papahinga na muna ako kasi madaming mangyayari bukas na hindi natin inaasahan kaya for now i will going to sleep na.
nagising ako sa aking alarm pagkagising ko ay tayo na ako at pumunta na kagad sa cr at ginawa na ang aking morning routine pagkatapos ay nag handa na ako ng aking kape at rice omelette pagkatapos ay tinawagan kona ang aking driver para ihatid ako sa mall kasi nga bibili nako ng kwentas para sa pendant na nakita ko kahapon sa may kanto kung saan banda naka tira si Zia makalipas ang ilang minuto or oras nakakita nako isang kwentas at bracelet kasi hindi ako nag kwe kwentas,tinawagan ko si Zia kasi naisip ko na siya habang naghahanap palang ako ng kwentas ay naisip kona siya,tinawagan kona din ang aking driver para sunduin siya don para mabilis na din,nag hahanap ako ng isang fancy restaurant para kainan namin makaraan ngbilang minuto ay napahinto ako sa isang restaurant na nag ngangalang 'book of worms' maganda ang naman ng lugar puro libro and aesthetic yung design ng lugar medjo kakaiba nga lang yung pangalan pero ok na makalipas ang ilang minuto ay nakita kuna sila, pansin kong napansin niya na din ako kaya nag simula nakong tawagin ang waiter para ibigay yung mune.yung driver konaman ay umupo next to our table yun talaga ang gusto niya eh mag isa, nagsimula na kaming pumili ng aming o orderin isang pasta ang aking napili ganon din ang aking driver at si Zia naman ay isang italian pizza isang cheese cake at iba pa natawa lang ako na ang cute ng muka niya ng dumating na ang inorder namin pasimple ko siya pi nictureran 'i think i have a cute book cover for my book' sabi ko sa aking isipan,ilang minuto ay natapos nqkong kumain pero siya nag sisimula palang ubusin yung pangalawang order niya ng italian pizza,
di ko problema yung pera but, i think the chief will get some problems balak niya pang mag pa take out ng 50 box,haha funny right.
natapos na ng chief lutuin lahat at dala na nin yung fifty box of pizza kaya ngayon kunting gala nalang yung kulang para maka uwi na kami naka punta kami sa isang book store and i think this place is the best place para ibigay tong kwentas, binaba ko muna yung dala kong pizza at habang naka talikod siya't nag titingin ng libro maingat kong inilabas ang kwentas na binili ko kasama ang pendant na pinalagay ko dito, nakalagay ito sa isang black box na mas lalong nag papalabas sa kulay ng pendant na ruby yung kwentas naman ay kulay gold kaya babagay ito sa maputing leeg niya, "zia" pag kuha ko ng kanyang pansin " yes-" naputol ang kanyang sinasabi ng bigla niyang mapansin ang hawak kong box " what's that?" she asked " bat dimo buksan ng malaman mo" prangkang sabi ko " ah ok" dahan dahan niyang inangat ang takit nito't nakita ang kwentas "wow-" naputol nitong sabi " why?" tanong ko dito "sakin ba talaga to?" naluluha nitong sabi "may nakikita kabang di ko nakikita?" prangkang tanong ko ulit " si-sira ulo" naluluha ngunit pikon nitong turan " yeah cause you driven me crazy" i say that make me blush no hindi lang ako pati siya red as tomatoes "can you please" she say na nag sasabing isuot ko sa kanya yung kwentas "sure" sabi ko dito "bagay siguro to kong couple tayo" sabi niya " yeah, i think you might hold my hand" sabi ko "huh?" nagtataka man siya hinawakan niya ang kamay ko then naramdaman niya na yung bracelet ko "wait-" sabay nitong sabi at taas ng kamay ko, " kaya pala haha" tawa nito . "now let's go?" patanong kong sabi, akmang aalis nako ng mag salita siya " wait-" sabay habol sakit and she hug me through my back and say " thank you" she sweetly said " walang ano man aking binibini" malambing koding sabi " now shall we go?" i ask again " yeah, sure" naka ngiti niyang sabi.
Lumipas ang ilang oras natag puaan nalang namin ang aming sarili sa tapat ng kanilang bahay habang sinasabi ang salitang " see you tomorrow" sabi naming dalawa, at hinalikan ko ang kanyang noo , nakaka ilang hakbang palang ako ng isigaw niya ang mga katagang nag pabuhay sa aking sarili " miss Ariel please stay" pasigaw niyang pakiusap na tinugunan ko naman ng tungo dahil sa aking pagka bigla ay wala nakong masagot bukod sa pag tungo, at nag simula nakong mag lakad papalayo.
a week past at mas lalo kaming naging mas malapit sa isa't ' isa mas lalo kaming naging close kaya naging comfort nasiya at sanay na kaming mag kasama, binigyan niya nadin ako ng nickname kasi masyado daw mahaba ang salitang Ariel kaya 'El' nalang ang tinatawag niya sakin, tamad lang siyang sabihin yung pangalan ko kaya siya nag kakaganyan at ako namn tinawag na lang siyang 'Z' para maka ganti, tinutulungan niya nadin akong makapag isip ng name ng mga character ko sa aking story,alam niya nadin kung saan galing yung pendant nayun at hindi pa nga siya makapaniwala sa mga sinabi ko but then sinabi ng driver ko na totoo daw yun kaya mas lalo siya naniwala.
FRAPP/DRIVER (POV)
ako si Frederick ako din ang driver nila young lady Ariel at ng pamilya ng mga Sycorax 45 year' s old nadin ako at 25 years nakong na ninilbihan sa kanilang pamilya masaya naman ang lahat maayos ngunit ng nag simula ang trahedya sa pamilya ng Sycorax naging magulo na lahat nag simula ito sa maliit na gulo at sa paghihinala at nauwi ang lahat sa isang malaking aksidenti, at nadamay pati ang nag iisang prinsesa ng aking buhay, kung sana hindi ko siya isinama noong araw na yun hindi niya kami iiwan ni miss Ariel kung nakinig lang ako sa bilin ng aking asawa na wag kona siya isama hindi sana siya maagang mawawala samin kung nakinig lang ako,patawad aking prinsessa hindi ka napagtanggol ng iyong kabalyero isang taon na rin siyang nawala pero yung mga alala na yun ay nag babalik sa tuwing nakikita ko ang isang malaking puno sa may tabi ng bahay,nakikita ko sila sila ng kanyang ina masayang nag lalaro kasabay ng kanilang mga pagtawa ang pag agos ng aking luha sa mata, kung iningatan ko lang kayo di na sana kayo nawala pa sakin.
ARIEL SYCORAX (POV)
Na iisip niya nanaman sila palagay ko matatagalan pa bago niya malimutan ang mga yun,"sir frepp naalala niyo nanaman ba" i ask "sorry young lady di ko lang talaga maiwasan na isipin sila" malungkot nitong sabi naawa ako para sa kanya ngunit anong magagawa ko kung wala din akong nagawa nong panahon na yun, ngunit pagkatapos nong nagbago na lahat..
Lahat sila ako sinisisi lahat sila hinihiling na ako nalang dapat ang nawala, ngunit si sir frepp hindi ganon ang tingin niya,iba siya sa kanila hindi niya ako kailan man iniwan o hiniling na mawala dahil ang sabi niya non "kung sisisihin man kita, may mababago ba don?" don ko naramdaman na siya nalang ang kakampi ko nung lumayo ako sa magulang ko sinamahan niya ako, nong nag iisa ako siya yung naging sandigan ko siya yung pumalit sa kaibigan ko sa anak niya.
siya din ang may sabi sakin na mag sulat ako ng story isa ko daw siya sa aking unang story pero diko aakalain na siya din ang may dahilan kong bakit puro masakit ang magiging wakas ng aking mga storya
FASTBACK (3 years ago)
"Ariel napapansin ko magaling ka mag sulat ng mga kwento gaya ng ginagawa mong short story para sakin" masaya nitong sabi "ah salamat " nahihiya kong sabi kasi minsan siyang nang aasar lang pero ngayon nakita kona parang pinuri niya nako " what if mag published ka ng story mo tapos isama moko sa main character gusto ko gandahan mo yung pag papakilala mo sakin ah" mahaba nitong sabi "published? isama ka sa main character?" nag iisip kong sabi siguro nga magaling talaga ako gumawa ng story "hmm sige gagawin ko yun para sayo" masaya kong sabi "wahh talaga sige sabay nating pag isipan yung title ng unang story mo, ok ba" sabi nito " ah- sige ba" sabi ko dito, sa totoo lang napaka ganda niya talaga hindi ko man kayang ilahad yung nararamdaman ko, di ko man masabi sakanya, hahayaan ko nalang na ang kwento kong unang i pu published ang mag sasabi non,
" Alice sandali lang- wag wag kang pipikit- dipa tapos yung kwento natin A- Alice wait" nag mamakaawa kong sabi matapos kaming mabunggo ng isang truck prenotektahan niya ako niya kami nong araw na yun " Alice gumising kana.." pagmamaka awa ko dito " A- Ariel" nahihirapan nitong sabi, kahit na nginginig ako dahil puno siya ng dugo pati na din ang aking kamay hinawakan ko siya "Alice ma- mahal na mahal kita, please wag wag mokong iwan" nag mamaka awa kong sabi "finally sinabi mona ang matagal konang hinihintay" nahihirapan man siya ay ngumiti parin ito " patawad sa pag hihintay Alice, ple- please Alice pano nako" sabi ko, lumapit samin si sir frepp " ang p- prensessa ko" hindi makapaniwala nitong sabi " Papa please take care- Ariel like you do for me when i was a child" sabi niya kay sir frepp "Pa- "nahihirapan nitong sabi hinawakan naman ni sir frepp ang kamay ni Alice " Ariel-" pag tawag nito sa aking pangalan " my breath if finally signing off" sabi niya at dahan dahang gumaan ang kanayang kamay at ang kanayang mga mata'y dahang dahang pumipikit " wa- wait n-no" di makapaniwalang sabi ko " Alice?" di rin makapaniwalang sabi ni sir frepp, kasabay non ang pag bagsak ng ulan na waring nakikiramay sa pag kawala ng aking mahal na kaibigan, kasabay ng pag kulog at kidlat ang pag sigaw ko, dahil sa dikona kayang pigilan ang nang yayari ngayon at ang mga ulan naman ay waring sinasabi na ilabas kona ang lahat ng sakit dahil wala namang makakakita kaya wala akong dapat alalahanin nakita ko namang umaagos na ang kanayang dugo, kaya napa tingin din ako sakin may mga galos din pala ako pati si sir frepp , pinilit ko namang tignan ang langit kahit masakit sa mata sabay bumulong at pumikit" wag kang mag alala ututuloy ko ang ating storya na" kasabay non ang isang malakas na ingay at kulay asul at pulang ilaw, at nakita ko naman sila na waring natakbo ngunit mabagal at ang kaninang malakas na ingay ay dahang dahang na wawala, maya maya ay nakaramdam ako ng pagka hilo at naramdaman ko nalang ang sarili ko na nasa kalsada na nakahiga ngunit bago ko tuloyang ipikit ang aking mata ay nakita ko si mamang pinuntahan si Alice, siguro hindi lang nila ako napansin," isama mo nalang kaya ako Alice?" bulong ko at tuloyang pinikit ang aking mata.
Nagising ako na naluha "sandali nga lang bakit ako naiyak?, Alice nangparamdam ka nanaman"sabi ko sa aking sarili "eight na pala. August 3 na pala kaya ka nag pakita"sabiko August 3 ang araw na kung saan ang aking mahal ay tuluyan ng lumisan. nag simula nakong gawin ang aking morning routine, matapos ay nag simula nakong mag sout ng black na damit nakita ko naman pagka baba ko si sir frepp na naka all black din nag simula na kong mag lakad ng biglang napansin ko si Zia na naka all black din? wait what? " sinabi sakin ni sir frepp" sabi niya" wait mind-reader kaba?" sabi ko dito dahil nababasa niya yung nasa utak ko "nahalata kolang diyan sa muka mo, by the way EL san siya naka burol?" sabi niya " well malapit lang" sabi ko.
5 HOURS LATER "well nandito na tayo" sabi ko sakanya " bakit naman subrang layo madami na tayong nadaan na seminteryo sa may daa-" habang nababa niyang sabi ngunit di niya na natapos ang kanyang sasabihin ng nakita niya ang lugar, puno ng rosas at ibang bulaklak sa may dulo nito ang isang malaking puno ng Apple dahil ito ang favourite niyang kinakain and does flower ay yung mga favourite din niya ganto talaga yung gusto niya simula noong bata pa kami may hobby na kaming pag usapan yung kung anong pagkamatay yung gusto namin at kung anong itsura at sa huli ito yung hiniling niya sakin. "ang ganda naman dito wait bat nag iisa lang yung puno doon" she ask "dahil doon siya naka labi" sabi ni sir frepp at nag simula ng mag lakad papalapit doon, "ang ganda-wait isa ito sa lugar kung saan namatay si Lorene, at yung puno na yun at apple ang pinaka unang published mong libro yung The apple in my eye, tama ba?" sabi niya napa ngiti naman ako "haha naalala mo pala yun" sabi ko at hinawakan ang kanyang kamay at sabay nag lakad papalapit kay Alice,"si Alice ay namatay noong papunta kami sa isang mall, two years matapos niya akong ilang ulit na pilitin na mag published ng story ko, after noon lahat sila nilayuan ako sinisi ako at si sir frepp lang ang nag iisang sumama sakin" mapait akong napa ngiti sa mga kinwento ko "sorry~" isang pamilyar na boses ang narinig ko, boses yun ni" Alice!?" gulat ako sa aking narinig kasabay ng malakas na hangin ang oag tangay sa boses na yun" s- sino?" tanong ni Zia na hindi ko narinig "si Alice" si sir frepp nalang ang sumagot, nakatingin ako kung saan ng biglang bumuhos ang aking luha ng maalala ko lahat ng nang yari sa aksedente non "well, may lakas ka pading humarap kay Alice matapos mong takasan lahat ng responsibilidad mo!?" isang pamilyar na boses ang nag pagulat sakin." M-mama" nagulat kong sabi "Ariel well wala paring nag bago sayo,kung anong ganda ng imahe mo sa labas ay siyang sama mo sa loob"sabi niya sakin na mas lalo nag pakaba " ano po?" sabat ni Zia " oh who's this girl wala kapang alam right?" kinabahan ako sa sinabi ni mama "wag mong kausapin yan Z" kinakabahan kong sabi kasi alam kong iibahin nanaman ni mama ang nang yari 3 years ago "you k3ll Alice... right darling" malambing nitong sabi na puno ng kasalanan "mom no h-hindi ko yun ginawa...bat ba lagi nalang ako!?" inis kong sabi dito " ma'am please lang po August po ngayon" makahulugang sabi ni sir frepp " even though siya ang dahilan kong bakit ka mag isa kinakampihan mo parin siya?"makahulugang tanong ni mama wala pong kasalanan ang young lady aksidente po ang nang yari" sabi ni sir frepp, pasimple ko namang tinignan si Zia mukang naguguluhan siya, wala sa tamang oras wala pa ang dapat maka alam maski na si sir frepp ayaw kong sabihin ang lahat dahil yun ang bilin niya sakin, " Ma'am sorry po sa pag sabat ngunit wala po kayo sa katayuan para sabihin yan, dahil wala naman po kayo don sa kotse nong nangyari ang aksedente na yun tama po ba?" nagulat ako sa kanyang sinabi, halata kong may inis si mama sa kanyang mga narinig " ah how dare you?" patanong na sabi ni mama na halatang galit na, at akmang sasampalin na niya si Zia nang mahuli ko ang kanyang kamay at padabog na binato ang kanyang kamay sa ere " dare to touch, and you will be next" mauturidad kong sabi " at kaylan kapa nag karoon ng lakas ng loob na bastusin ako ha!?" galit na sabi ni mama " Ma'am please po tama na po kayong dalawa, miss Zia young lady tara napo" pag aaya ni sir frepp ngayon kolang na isip lahat ng sinabi ko kanina nga-ngayon lang ako nag karoon ng ganong kalakas na loob kasi noon kahit ayaw ko ay ginagawa ko para kay mama but now i know I'm free, hindi kona hahayaan muling mawala ang pina mamahal ko,an hour pass nasa bahay na kami si Zia ay dito na matutulog at si sir frepp naman ay uuwi daw sa bahay nila, nasa rooftop lami ngayon," ahm Z may aaminin ako-" naputol ang sasabihin ko ng bigla niyang sinabi ang katagang ninanais kong marinig ng paulit ulit "mahal din kita El mahal na mahal... kaya please stay," nakatingin sa mga butiun nitong sabi sabay tingin sakin at ngiti "gagawin ko El" masayang sagot ko at agad kong isinandal ang aking ulo sa kanyang balikat at sabay pinag masdan ang mga meteor na isa isang na labas, kagaya ng mga meteor sa tamang panahon kailang din nating mahulog upang ma discover ng iba mapag aralan gaya ng pag ibig kailangan din nating minsan na masaktan para mapag aralan ng iba yung dapat na di nila ginagawa. natapos na ang pahina ng mga pagluluksa sa susunod ba'y pwede na naming matulogmy ang oag mamahal na dapat di ko man masabi nong una yung nararamdaman ko gaya ng ginawa ko kay Alice na sa huli kona naamin yung matagal niya ng hinihintay. babawi ako ngayon "paki usap Z mag stay kana sakin, i don't want to lose you like i do in Alice," pabulog kong sabi nasa tingi ko'y narinig niya" ano bang meron kay Alice?" tanong niya "well in our family kahit anak siya nila sir frepp siya yung naging pinaka favourite naming lahat siya yung naging kaibigan kapatid and everything samin,kaya isang malaking kasalanan ang nagawa kong pag aya sakanya na pumunta sa mall nong araw na yun" malungkot kong sabi.gusto kumang ituloy ang buong kwento ngayon ngunit wala pa sa tamang oras wala pa kong sapat na lakas ng loob para sabihin yung ibang nangyari ayukong masira ako ng tuloyan ng hindi nila alam yung tunay na nangyari nong araw nayun.
ngunit alam ko na sa bawat pag gawa ko ng kwento may ibang reader na hinuhusgahan na nila ang mga taohan ko ng hindi nila alam kung ano ang side story nito kaya kong maaari lang gusto kong dahan dahanin yung mga kaganapan non.