Isang linggo ang lumipas bago nagpasyang umuwi na lang ng kanilang si Emma. Sa loob ng isang linggo na iyon ay hindi na talaga nagparamdam ang binata sa kanya. Walang oras na hindi siya naghintay dito, walang segundo na hindi siya hinanap ng kanyang sistema. Ngunit kahit ano pa man ang pangungulila niya sa yakap at mga halik ni Xander ay wala siyang magawa para mabigyan iyon ng hustisya.
Unang-una ay hindi niya alam kung saan hahanapin ang binata at pangalawa ay natatakot siya na baka ipagtabuyan pang siya nito. Marahil ay napagod na nga talaga ang binata sa kanya at nagsawa na ito para kalimutan na lang ang tungkol sa dalaga. Ngunit sana man lang ay nagsabi ito. Sana man lang ay sinabi nito nang harap-harapan para naman hindi na siya umasa pa. Hindi iyong ganito na basta na lang siy
