ตอนที่ 17 : ผีเข้าผีออกเดาอารมณ์ไม่ถูก
อาทิตย์มองคนตัวเล็กที่กำลังขอร้องอ้อนวอน สายตาคมกริบมองลึกเข้าไปดวงตากลมโตคู่นั้นคำพูดของเธอเขาได้ยินทุกคำและต้องการให้แน่ใจว่าเธอจะยอมทำในสิ่งที่ตัวเองพูดมา ลูกมาเฟียอย่างเธอไม่รู้ว่าจะได้เชื้อพ่อมามากน้อยแค่ไหน บางมุมเธอดูแข็งกร้าวดั่งมาเฟียแต่บางมุมเธอดูอ่อนแอเหมือนสาวสวยวัยใส คำพูดที่ทำให้ดูน่าสงสารและเห็นใจเหมือนเป็นอ**บทหนึ่งที่ถูกสอนมา การหักหลังเป็นเรื่องปกติของตระกูลมาเฟียเหมือนที่พ่อของเธอหักหลังพ่อของเขา
นานนับนาทีที่อาทิตย์จ้องมองลึกเข้าไปในดวงตาคู่นั้นเพื่อให้มั่นใจ
"....." เอวามองใบหน้าคมคายด้วยแววตาขอร้อง เขาคงกำลังจับผิดฉันผ่านสายตา ฉันรู้ดีว่าสายตาโกหกกันไม่ได้ อาทิตย์อ่านสายตาออก แต่สิ่งที่ฉันพูดนั่นคือสิ่งที่ฉันต้องการจากความรู้สึกจริงๆ ไม่ว่าจะเจ็บปวดทรมานแค่ไหนขอแค่เอาบริษัทกลับคืนมา ฉันไม่อยากทำลายสิ่งที่พ่อสร้างมาด้วยสองมือ
