ตอนที่ 28 : เลิกพยศ
ฟุบ
"....." อาทิตย์รับรู้ได้ถึงแรงขยับจากคนที่นอนอยู่เคียงข้าง สายตาที่สะลึมสะลือมองคนตัวเล็กที่นอนขดอยู่ในอ้อมแขนและพยายามซุกเข้าที่อกแกร่งราวกับแมวน้อยหาช่องซุกตัวเข้าไป หลังจากเสร็จกิจกรรมบนเตียงกว่าจะได้หลับนอนก็เกือบเที่ยงคืน อาการอ่อนเพลียทำให้เธอสลบคาอกและเขาเองก็เหนื่อยล้ามาทั้งวันทำให้หลับลงไปพร้อมกับเธอ
สายตาคมมองไปรอบห้องนอนคนตัวเล็กที่ไม่คุ้นตา แสงสว่างจากด้านนอกรอดผ่านมาทางหน้าต่างบานใหญ่ ไม่คิดว่าตัวเองจะนอนหลับลึกในพื้นที่ที่ไม่คุ้นเคยได้ยาวขนาดนี้ สังเกตตัวเองตั้งแต่เมื่อคืนที่ขังเธอไว้ในห้องทำงานและกลับมานอนที่ห้องตัวเอง กลางดึกยังคงสะดุ้งตื่นและที่น่าแปลกเมื่อคืนทำเอาเขาแทบไม่ได้นอนเพราะรู้สึกตัวทุกครึ่งชั่วโมงคล้ายกับว่ามีเรื่องให้กังวลตลอดเวลา เหมือนเป็นห่วงใครสักคนทั้งที่ไม่มีใครให้น่าเป็นห่วง
สายตาคมก้มมองหญิงสาวตัวเล็กที่ยังคงนอนขดอยู่ที่เดิม
