Herşey o kadar iç içe geçmiş gibi ki. Gerçekliğini sorguluyorum yaşadığım şeylerin. Boşlukta gibiyim. Sanki ayağım yere basmıyor. Kafamın içinde filler tepişiyor. Acı hissetmiyorum ama içimde yanan bir ateş var. Adını koyamıyorum korku belki belki belirsizlik. Sonunun ne olacağını bilmemek ağır ızdırap. Düne kadar sıradan bir gençken şimdi mahkumum. Bu düşünce ağır mesela. Kaldırması zor, düşünmesi bile zorken yaşamasını varın siz düşünün...
Mahkemeden sonra ıslah evine götürdüler beni. Tüm yaşlar gözlerime hücum etti de bin türlü savaş verdim akmaması için. Şu hayatta herşeyi gördüm derdim görmemişim.. Çok yanılmışım. Daha şimdiden içim sıkılıyor. Sokak çocuğuyum abi ben ne işim var dört duvar arasında. İçeri girince şaşırdım biraz bu kadar çocuk ne yapmış da içeri girmiş ki acaba. Herke
