Ustaya baktım bayağı bayağı kaşlarını çatmış yere bakıyordu, lan bu işimden etmesin beni. Ben bu çocuklara nasıl bakarım. Yetimhaneye vermek zorunda kalırsam hem ben mahvolurum hem bu çocukları ayırırlar biliyorum. Ben kendi içimde düşünürken usta konuşmaya başladı çocuklara bakarak.
"Ee akşam olunca ne yapıyorsunuz oğlum nerde yatıp kalkıyorsunuz. Ya hu küçücük bunlar."
"Cami, park boş olan daha az tehlikeli olan her yer, haftada bir gün de yani burda çalıştığımdan bu yana bir otelde kalıyoruz banyo falan yapıyoruz, çocukların kıyafetlerini yıkıyorum. Öyle işte."
Ben anlattıkça hayret eder gibi yüzü şekilden şekile girdi. Anlattıklarım yalan bile geliyor olabilir sıcak yatağında güvenli evinde olan hiç kimse diğer ihtimali düşünmez çünkü. Hatta saçma belki abartı gelir...
"Allah Allah
