นวลพรรณถาม เพราะแดเนียลยังคว่ำหน้ากอดหล่อนไม่ปล่อย ดุ้นเนื้อยังเสียบคาอยู่ในกลีบสวาทหนึบแน่น ส่งความรู้สึกอิ่มเอมและอุ่นซ่านแล่นลึกเข้ามาในอุ้งเชิงกรานบีบเกร็ง
“พอแล้วสำหรับตอนนี้... แต่ยังอยากอยู่ในตัวแม่นวลแบบนี้นานๆ ครับ... แล้วดึกๆ ผมจะเอาอีก”
เขยหื่นทำเสียงอ้อน ขณะตัวตนยังตอดกระตุกอยู่ในกายหล่อน
“จุ๊บ... ”
แดเนียลจูบแก้มของหล่อนด้วยริมฝีปาก แก้มที่เป็นสีแดงเรื่อราวลูกตำลึงสุกเพราะเลือดในกายกำลังพลุ่งพล่าน ใบหน้างามของนวลพรรณแดงซ่านซับสีโลหิต แววตาพริ้มระเรื่อไปด้วยความสุขที่ซึมซับเอาไว้ในชีวิต
“ต่อไปนี้เราจะอยู่กันแบบสามคนผัวเมีย... แม่นวลไม่มีปัญหาใช่ไหมครับ”
แดเนียลถามพลางประกบจูบริมฝีปากเข้ากับกลีบปากอิ่มของหล่อนดูดลิ้นกันนัวเนีย
“ผมคงขาดแม่นวลไม่ได้แล้ว”
บอกพลางพรมจูบซ้ำๆ ที่ริมฝีปาก ที่นวลแก้มแดงเรื่อ ลำคอขาวๆ ไล่เรื่อยลงมาถึงปลายปทุมเหนือพุ่มทรวงสล
