จีบสาวทรงซ้อ
672 Words
ตอนที่ 3
“ขอบใจมากนะ..ภาส” ปัทมาพรณ์รับของพะรุงพะรัง ที่ภาสกรณ์ช่วยขนมาให้จากหลังรถ
คืนนี้เป็นงานสวดศพคืนแรกของอนุชิต และวันพรุ่งนี้เธอต้องเดินทางไปประชุมผู้ถือของบริษัทแทนสามี
“ภาสจ๊ะ พรุ่งนี้ฝากภาสเป็นธุระจัดการเรื่องงานศพแทนฉันหน่อยนะ”
"แล้วคุณปัทจะไปไหนครับ"
"มีงานยุ่งที่บริษัทนิดหนึ่งจ้ะ..ก็เลยต้องอยู่เคลียร์" ปัทมาภรณ์โกหกทนายหนุ่ม แต่สายตาเธอก็ไม่รอดพ้นความเป็นทนายของเขาไปได้
“ไม่ต้องห่วงครับคุณปัท เดี๋ยวผมจัดการเรื่องงานศพแทนเองครับ” ภาสกรณ์เอ่ยตอบด้วยเสียงเรียบ
ปัทมาภรณ์ไม่อยากให้ภาสกรณ์เดินทางไปด้วยในครั้งนี้ เพราะเธอนัดกับนายคมเอาไว้แล้ว
พอรุ่งเช้าปัทมาพรก็เดินทางมาที่สนามบินโดยมีนายคมขับรถมาส่ง ปัทมาภรณ์มาภูเก็ตครั้งนี้เพื่อประชุมกลุ่มผู้ถือหุ้น โดยเป็นตัวแทนของยุทธนาสามีเธอ เพราะบิดาของยุทธนาได้ส่งตัวสามีเธอไปประจำโรงงานใหญ่ที่มีสาขาอยู่ต่างประเทศชั่วคราว ตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้ว บิดาของยุทธนานั้นมีโรงงานประกอบชิ้นส่วนรถยนต์ ทั้งในและต่างประเทศ
ยุทธนากำชับให้ภาสกรณ์ดูแลภรรยาเขาเป็นพิเศษเพราะกลัวว่าภรรยาจะแอบนอกใจ เพราะเมื่อไม่นานมานี้ป้านวลแม่บ้านสังเกตเห็นปัทมาภรณ์สนิทกับนายคมคนขับรถจึงโทรไปรายงานกับยุทธนา และวันนี้เมื่อรู้ว่าภรรยาของเขาจะเดินทางมาประชุมที่ภูเก็ตจึงสั่งให้ภาสกรณ์ตามมาคอยดูแลภรรยาสาวของตนเอง
ปัทมาภรณ์นั่งเครื่องบินมาลงที่สนามบินภูเก็ตตั้งแต่ช่วงเช้า ส่วนภาสกรณ์แอบขับตามนายคมมา แต่ว่าไม่ทันปัทมาภรณ์ที่ขึ้นเครื่องไปเสียก่อน เมื่อเห็นนายคมเดินมาที่รถ ทนายหนุ่มจึงเข้าไปขวางและดึงประตูรถของนายคมเอาไว้
"แกจะไปไหนหรือ...คม" นายคมตอบด้วยความกังวล เพราะกลัวความจะแตก ดียังโล่งใจที่ปัทมาภรณ์ไม่ได้อยู่ตรงนี้แล้ว มันจึงรีบตอบตามความเป็นจริง
"ผมมาส่งคุณปัทที่สนามบินครับ" นายคมจะดึงประตู แต่ว่าภาสกรณ์ก็รั้งไว้แล้วเอ่ยถามต่อไปอีก
"คุณปัดไปไหน"
"ผมไม่รู้ครับ"
"ฉันไม่เชื่อแกหรอก บอกมาดีๆ ดีกว่า ว่าคุณปัทไปไหน"
"จริงๆ ครับ ผมไม่รู้"
"แน่ใจนะ"
"แน่ครับ"
"งั้นฉันรู้ว่าคุณปัทไปที่ไหน แต่ฉันพลาดเองที่ตามมาไม่ทัน"
"ถ้าแกยืนยันไม่รู้ว่าคุณปัทไปไหนจริง ๆ ก็อย่าให้ฉันเจอแกที่ภูเก็ตนะ ฉันรายงานคุณยุทธแน่"
"คุณรู้"
"ใช่"
"สรุปว่าแกกำลังจะขับรถตามไปใช่มั้ย"
"เออ.."
"ใช่มั้ย"
"ครับ"
"ดี!..งั้นฉันขอติดรถแกไปด้วย ขี้เกียจขับเอง" นายคมจำใจต้องยอมให้ภาสกรณ์เดินทางไปด้วยในครั้งนี้ เพื่อไม่ให้เขารายงานกับยุทธนา
หลังจากประชุมเสร็จปัทมาพรก็เลยถือโอกาสพักผ่อนต่อซะเลย ทั้งที่ยังไม่เสร็จสิ้นงานศพ แต่เธอไม่รู้ว่าภาสกรณ์จะมากับนายคมชู้รักของเธอด้วย
“ผมซื้อน้ำลำไยที่คุณปัทชอบดื่มมาด้วย เดี๋ยวผมจะเอาไปรินใส่แก้วมาให้นะครับ” นายคมคนขับรถพูดจบก็ถือวิสาสะเข้าไปในมุมครัวของห้อง ปัทมาพรซึ่งเป็นคนที่ไม่ถือตัว และมักเป็นกันเองกับลูกน้อง ก็เลยไม่ได้ว่าเลยอะไร ผิดกับภาสกรณ์ที่ยืนจ้องเขม็งเพราะรับคำสั่งจากสามีของเธอ
“ขอบใจจ้ะ..คม” ปัทมาพรรับน้ำลำไยจากคมก่อนดื่มลงไป
“เดี๋ยวผมช่วยเอากระเป๋าไปเก็บให้นะครับ” ภาสกรณ์ทำเป็นเอาใจผู้เป็นนายหญิงบ้างเพราะอันที่จริงแล้วเธอก็มีศักดิ์เป็นถึงแม่เลี้ยงของเพื่อนสนิท ภาสกรณ์กับนายคมนั้นต่างคอยแข่งกันเอาใจปัทมาภรณ์ตลอด
- Writer
