นายแพทย์ก้องภพ หรือ หมอก้อง Talks “เดี๋ยว ไอ้เสือ” ผมกำลังจะเดินออกจากห้องพักไอ้ปั้น หลังจากมาเยี่ยมมันเพราะมันได้รับบาดเจ็บ มันเรียกและดึงแขนผมไว้ “มีไร” “มึงจะรีบไปไหน” “กลับไปนอน ถามแปลก” มันยังจ้องหน้าผมต่อ “เอาความจริง มึงกับทานตะวันนี่ยังไง วันก่อนพี่แดงบอกพวกมึงเดินจูงมือกันออกไป” “กูกับตะวันกำลังคบกัน” “ห๊ะ นานแค่ไหนแล้ว” ตอนนี้เราอยู่ในห้องกันสามคน ผม ไอ้ปั้น ไอ้พี พวกเราสามคนไม่เคยมีความลับต่อกันอยู่แล้ว เพียงแต่ผมจะตอบได้ก็ต่อเมื่อมีคนถามไง เพราะทานตะวันสั่งห้ามไม่ให้ผมพูดก่อน “ได้สัปดาห์กว่า ๆ แล้ว” “แล้วเรื่องมึงกับขวัญล่ะ” ไอ้พีมันถามขึ้น “ไม่รู้สิ ขวัญเหมือนกับแก้วที่กูเคยทำแตก กูก็เสียใจนะ แต่มันกลับมาเหมือนเดิมไม่ได้แล้ว” ไอ้ปั้นกับไอ้พียังคงนิ่งฟังผมพูด “แต่ทานตะวันเหมือนความสุขที่กูตามหา” “อย่าบอกนะว่าตะวัน เหมือนผู้หญิงที่มึงตามหา” ไอ้ปั้นถามผมขึ้นมา “ไม่เห