กลิ่นหอมอ่อนๆ โชยฟุ้งเข้ามาในจมูกทันทีที่บาร์ซาร์เหยียบย่างเข้ามาภายในตำหนักซ้ายที่แองเจลล่าพำนักอยู่ แม้เขาจะไม่เคยได้ใช้มันมาก่อน แต่เขาก็ไม่ใช่คนโง่ที่จะไม่รู้ว่าไอ้กลิ่นหอมแปลกที่จมูกกำลังสูดเข้าไปนี่มันคือกลิ่นของอะไร
“คุณไปเอาเทียนหอมพวกนี้มาจากไหน...”
คำถามที่เต็มไปด้วยความไม่พอใจของผู้ชายหล่อระเบิดตรงหน้าทำให้แองเจลล่าที่นั่งอยู่บนขอบเตียงหัวเราะออกมาเบาๆ ดวงตากลมโตหวานฉ่ำทอดมองมานั้นมันเต็มไปด้วยจุดมุ่งหมาย แต่ฝันไปเถอะว่าคนอย่างองค์ชายบาร์ซาร์จะต้านทานไอ้ฤทธิ์ของเทียนหอมปลุกอารมณ์พวกนี้ไม่ได้ มันไม่มีทางแน่นอน
“มันสำคัญด้วยหรือคะว่าฉันเอามันมาจากที่ไหน”
จากที่นั่งโอนไปเอียงมาอยู่บนเตียงตอนนี้ลุกขึ้นและเยื้องย่างมุ่งตรงมาหาร่างสูงใหญ่ที่ยืนตระหง่านอยู่กลางห้องอย่างควบคุมตัวเองไม่ได้ ใช่... ตอนนี้หล่อนร้อนไปหมดทั้งตัว หลังจากนั่งสูดดมกลิ่นเทียนหอมพวกนี้มานานเกือบครึ่งชั่วโมง
