Napasinghap ako nang marinig iyon kay Ziel. Nilukob ako nang matinding kilabot at excitement. Ewan ko ba kung bakit ganito ang nararamdaman ko.
Dapat ay pumalag ako sa simula pa lang. Bakit pinaabot ko sa ganito ang lahat ng nangyayari? Handa ba ako na mawala ang iniingatan ko ng labing-pitong taon? Siya ba ang karapat-dapat na pag-alayan ko ng iniingatan ko?
Playboy si Ziel, gwapo, hot at mayaman. Maraming nagkakandarapa na babae sa kanya. Lahat ay maganda at may kaya. Walang-wala akong laban sa mga ito dahil isa lang naman akong hampas-lupa.
Ganda at talino lang naman ang tinataglay ko. Hindi ko ito maipagmamalaki dahil sa ibabaw ng mundo, pera ang nagpapatakbo ng lahat. Kung wala kang kayamanan, walang nakakakilala sa'yo. Mamatain ka ng mga taong mapang-alipusta at kapag hindi ka lumaban, kawawa ka.
Mabuti na lang at palaban akong tao. Ginagamit ko ang utak ko para mapabuti ang buhay ko. Subalit, ano itong ginagawa ko ngayon? Bakit hinahayaan ko ang isang Hanziel Kim na lapastanganin ang dangal na meron ako? Ano ang meron sa kanya na hindi ko magawang tumanggi?
"Let me love you, baby. Promise...you'll never regret it," kinilig ako sa sinabi niya. Parang damang-dama ko ang emosyon niya para sa mga salitang iyon.
Ngunit, dapat ba akong magpadala sa mga matatamis at mabulaklak niyang salita? Alam ko naman na mapapahamak ako kapag maniniwala ako sa kanya.
Isa siyang dakilang playboy, masama ang ugali at pasimuno ng pambu-bully sa school. Marami na siyang pinaiyak na babae. Hindi ko na mabilang sa dami ng mga babaeng nagdaan sa kamay niya. Alam ko ang lahat ng ito dahil binalaan ako ng nag-iisang kaibigan ko sa Hanzford University na layuan at iwasan ko si Ziel.
Mapapahamak raw ako kapag nagpaniwala ako sa mga sinasabi niya at pakikipaglapit sa akin.
Ang sabi ko naman, wala akong panahon sa kanya. Hindi ko siya tatapunan kahit isang atensyon. Nandito ako sa Hanzford University para mag-aral. Kailangang maka-graduate ako na Magna c*m Laude sa kursong kinuha ko.
Ito kasi ang nag-iisang susi para makamit ko ang kayamanang ipinamana ng lolo ko sa akin. Ito na lang kasi ang inaasahan kong bubuhay at mag-aangat sa akin sa kahirapan.
Napakahaba ng kwento ko kung iisipin ko pa. Basta ang gusto ko lang mangyari ay matupad ang mga pangarap ko.
"Z-Ziel...tigil...please...tama na. Aray!"
Sinubukan ko siyang itulak para matanggal ang p*********i niya sa lagusan ko. Ngunit masyado na yatang huli dahil kalahati na nang katawan ng kanyang sandata ang nakapasok sa akin.
Damang-dama ko na ang unti-unting pagkabasag ng harang na nasa loob ko.
Tumulo ang masaganang luha sa aking mga mata, kasabay nito ang pagngiwi ng mukha ko dahil sa sakit na nararanasan ng p********e ko.
Napakasakit, parang hinihiwa ang aking p********e. Pakiramdam ko ito na ang katapusan ko. Hindi ko akalain na ganito kahirap ang mawalan ng dangal, sabi nila masarap. Bakit ganito? Masakit ang buo kong katawan.
Tinangka ko siyang pigilan kanina nang tangkain niyang ipasok ang kanyang sandata. Ngunit desidido siyang makuha ang iniingatan ko kaya naman pwersahan niyang ipinasok ito sa akin. Hindi ako nakapalag dahil masyado siyang malakas.
Ano ang laban ng kakarampot kong lakas sa kanya? Isa pa, napakalaki niyang tao. Tapos mamasel pa ang kanyang katawan.
Halos malaglag nga ang panga ko nang sumilay sa aking paningin ang perpekto niyang katawan. Matipunong dibdib, mamasel na braso at eight pack abs na alam kong pinagpapantasyahan ng mga kababaihan.
Swerte bang matatawag na nasilayan ko ang mga ito? Pwede na ba akong mamatay kinabukasan nito, gaya ng bukambibig ng mga babae kapag naririnig ko silang pinag-uusapan ang demonyong ito?
Pwes! Ayoko! Hindi naman ako kasing-OA ng mga babaeng iyon.
"Huwag mo akong pipigilan, mas masasaktan ka kapag tumigil ako."
Napakagat-labi ako nang gumalaw siyang muli. Hindi ko na naman napigilang mapasigaw sa sakit. Hanggang kailan ako makararanas ng sakit? Asan ang sinasabi nilang sarap? Masyado bang malaki ang kargada ni Ziel kaya ako nahihirapan ng ganito?
Eight inches, iyon ang hula ko sa sukat na taglay ng kanyang alaga. Natantiya ko ito sa ganoong sukat dahil mahusay ako sa Math. Hindi ko na kailangan kumuha ng ruler para sukatin ito. Nakakagulat na makitang may ganito siyang itinatago. Namangha ako sa tindig at sukat na taglay ng kanya. Ito ang unang pagkakataon na makasilay ako ng sandata ng isang lalaki. Nakakamangha kung gaano ito kaperpekto sa aking paningin.
"Aaaaahhhhhhhh!" napahiyaw ako nang malakas.
Tuluyan ng nasira ni Ziel ang barrier. Mas trumiple pa ang sakit na naranasan ko kanina. Hindi ko maiwasang kagatin siya sa balikat at kalmutin ang kanyang likod. Ito ang nakita ko ng paraan para maibsan ang sakit.
"A-Ayoko na...pakiusap tanggalin mo na," umiiyak na pakiusap ko sa kanya. Ramdam ko ang hapdi. Tila may napunit sa loob ko. Ramdam ko din ang mainit na likido na tumutulo sa butas ko.
Busog na busog ang p********e ko sa sandatang nakapasok sa akin. Hindi makadaan kahit manipis na hangin mula rito. Ba't kasi biniyayaan ng ganito kalaking sandata ang lalaking ito. Buti sana kung siya ang makakadama ng hirap.
.
"Hush, baby. I'm sorry. Shhhh...mawawala rin ang sakit mamaya," aniya sa malamyos na tinig.
Pilit niya akong inaalo. Niyakap niya ako nang mahigpit habang pinauulanan niya ng mabibining halik ang mukha ko, leeg, at sa aking balikat.
Pero hindi maibsan ang sakit, kung tatanggalin niya ito sa akin ay matutuwa ko. Subalit malabong mangyari ang nasa isip ko, hindi niya ako pakakawalan hangga't hindi niya nailalabas ang init ng kanyang katawan.
Pagkatapos niyang mailabas ang init galing sa kanyang katawan. Ano ang next? Iiwan din ba niya ako gaya ng mga babae na pinagsawaan na niya? Magagaya ba ako sa sinapit nila?
Oh...bakit ko ba ito iniisip? Wala naman akong nararamdaman para sa kanya. Siya nga itong mapilit na ligawan ako. Dalawang beses ko na siyang binasted ngunit ang gago, ayaw sumuko.
Alam ko naman na ego trip lang kaya siya naghahabol. Hindi niya matanggap na may isang babae na tumanggi sa kanyang karisma.
Sabi niya, mahal na mahal niya ako. Handa siyang ibigay ang lahat ng gustuhin ko sagutin ko lang siya. Pero syempre hindi ako naniniwala sa kanya. Alam ko ang reputasyon niya pagdating sa mga babae kaya hindi ko pinapansin ang paglapit niya.
Matutulad lang ako sa mga babaeng nagdaan sa palad niya.
Pero paano ang effort niya sa panliligaw sa akin? Sincere ba siya doon? Kinasangkapan pa nga niya ang kapatid niyang babae para makalapit sa akin. Kinaibigan ako ng kapatid niya na hindi ko naman pinaunlakan. Alam kong nakipaglapit lang si Shayne sa akin para ilakad ang kanyang kuya. Ito pa nga ang nagdadala ng kung anu-anong regalo sa akin na galing kay Ziel.
Tinatanggap ko naman ang mga ito ng maayos, ngunit pagkatalikod niya ay bigla ko na lang itong tinatapon sa basurahan at diring-diring iiwan ang mga ito. Malay ko baka may gayuma.
"I love you, Fionah Marie," sabi niya sa akin nang halikan niya ako sa labi.
Hindi ko naman iyon masyadong inintindi. Isa lang iyong karaniwang salita na madalas niyang gamitin sa mga babae niya. Hindi ko kailangan magpaapekto. Paasahin ko lang ang puso ko kapag naniwala ako sa salita ni Ziel.
Pagkatapos niya sa akin. Uuwi ako sa bahay at kakalimutan ang gabing ito. Siguro naman titigilan na niya ako. Nakuha na niya ang gusto niya at wala na siyang hahabulin sa akin. Ngunit bakit nakakaramdam ako ng bahagyang kirot sa puso ko? May gusto ba ako sa kanya?
Nooooo! Hindi ito pwedeng mangyari. Masisira ako nito. Baka matulad ako sa mga babaeng naghahabol sa kanya. Hindi ako pwedeng umasa sa mga salitang binitawan niya. Pero bakit nararamdaman ko na totoo ang mga salitang iyon?
"Ohhhhhh...you are so tight, baby," nasasarapan na ungol niya nang magsimula siyang gumalaw sa ibabaw ko.
Napapangiwi naman ako habang hugot-baon siya sa kanyang sandata. Medyo napapawi na ang sakit. Nakakaramdam na ako nang hindi maipaliwanag na sarap sa loob ko.
"Ziel!" Hindi ko napigilang isigaw ang kanyang pangalan nang bilisan niya ang kanyang paggalaw. Nasasarapan na ako. Hindi ko alam na mapapalitan ng sarap ang sakit na naranasan ko kanina.
"Ohhhhhh..."
Inapuhap ko ang labi niya at ako na ang kusang humalik sa kanya. Pinulupot ko din ang hita ko sa kanyang balakang at sinabayan ang mga pasagad niyang pagpasok sa akin.
Ahhh...mababaliw ako sa pag-indayog niya sa ibabaw ko.
"You're so hot baby...I'll f**k you harder," nakangisi niyang saad ng igiya ko papunta sa aking leeg ang kanyang mga maiinit na labi.
Nagugustuhan niya ang pagiging mapusok ko. Nakaramdam ako ng bahagyang hiya para sa sarili ko. Aayaw-ayaw ako kanina peo ano itong ginagawa ko ngayon? Ano kayang tumatakbo sa kanyang isipan? Pa-hard-to-get ang peg ko?
Ah. Hindi ko na muna iisipin iyan sa ngayon. Bahala na muna. Bukas ko na iisipin ang naging pasya ko na ipaubaya sa kanya ang lahat. Saka na ako mag-iisip. Saka ko na intindihin ang magiging sitwasyon ko nito pagkatapos. Dalangin ko na h'wag akong mabuntis. Mahirap na, babagsak ang lahat ng pangarap ko, at mawawala ang inaasam ko.
"Faster...ahhhh...ohhhh..." utos ko nang nararamdaman ko na tila may sasabog palabas ng katawan ko. Gusto kong bilisan niya ang kanyang pag-ulos. Pakiramdam ko kasi mabibitin ako kapag bumagal o tumigil ang galaw niya.
"As you wish, baby," nakangiti niyang saad.
Hinalikan niya ako nang mariin sa labi.
Kagat-labi ng napapikit. Oh. Napakasarap...I don't want him to stop!
"Z-Ziel...may gustong sumabog sa loob ko. Bilisan mo pa please. Uhhhhh..."
Hindi ko alam kung paano ko siya pakiusapan. Masyado na akong nahihibang. Maaari pa lang mabaliw ang isang babae sa s*x? Kasi ako oo, nababaliw ako.
"Release it, baby," habol niya ang kanyang hininga habang nakatunghay sa pawisan kong mukha. Namumungay ang kanyang mga mata at nakaawang ang kanyang labi. Maging siya man ay nababaliw sa nalalapit naming pagsabog.
"Ahhhh," nanghihina ng sabi ko nang mailabas ko na ang nasa loob ng sinapupunan ko.
"I love you Fionah Marie."
Hindi ko na narinig ang sinabi ni Ziel mabilis na kasi akong nilamon ng kadiliman.