08
ไม่ใช่คนสำคัญ
แกร๊ก~
"ไปไหนมา?" ทันทีที่เปิดประตูเข้ามาในห้องนอนพร้อมกับกดเปิดสวิตช์ไฟในห้องจนสว่างจ้าขึ้นเสียงทุ้มของมังกรที่นั่งอยู่บนโซฟาปลายเตียงก็ดังขึ้น ทำให้เอิงเอยหันไปมองทันทีด้วยความตกใจที่เห็นเขามานั่งอยู่ตรงนี้ แต่เธอไม่ได้แปลกใจที่เขาเข้ามาที่นี่ได้เพราะมังกรมีกุญแจสำรองของบ้านเธออยู่
"พี่ถามว่าไปไหนมา!?" น้ำเสียงของเขาเคร่งขรึมและดุดันขึ้นรวมถึงใบหน้าถมึงทึงและสายตาคมกริบที่จ้องมองมาทำให้เธอรู้สึกกลัวขึ้นเล็กน้อยเพราะไม่เคยเห็นท่าทางแบบนี้ของเขามาก่อน ร่างสูงหยัดกายลุกขึ้นจากโซฟากำมะหยี่เดินตรงเข้ามาหาเอิงเอยที่ยืนตัวสั่นน้อย ๆ อยู่หน้าประตูทำให้เธอก้าวถอยหลังจนแผ่นหลังแนบชิดไปกับผนังห้องก่อนที่เขาจะใช้ท่อนแขนเข้ามายันกับผนังห้องเอาไว้ทำให้เธอยืนสั่นอยู่ในอ้อมแขนของเขา
"คะ...คือ เอยไปทานข้าวมาค่ะ" เพราะระหว่างทางกลับบ้านเธอเกิดท้องร้องขึ้นทำให้ชรัณได้ยินเขาจึงพาเธอกับ
