เมฆีส่ายหน้าปฏิเสธ พลางเอ่ยตอบ “เอรินดาจำอะไรไม่ได้” “จำไม่ได้” พยศทวนคำอย่างงงๆ “หมายความว่ายังไงครับ ที่ว่าจำไม่ได้ เธอไม่รู้ว่าใครเป็นคนหลอกเธอมาขายให้ไอ้จอนนี่หรือครับ” เจ้าของนัยน์ตาคมกริบถอนหายใจยาว พลางเอ่ยตอบให้พยศต้องอ้าปากค้างด้วยความตกใจ “เอรินดาความจำเสื่อม” “ความจำเสื่อม” พยศถามเสียงหลง ไม่คาดคิดถึงเรื่องนี้มาก่อน ก่อนจะพึมพำออกมาเบาๆ “เหมือนในละครเลยนะครับเจ้านาย” “ใช่! แต่นี่ไม่ใช่ละครหลังข่าว มันเป็นเรื่องจริง เอรินดาความจำเสื่อม จำอะไรไม่ได้เลย” เมฆีพยักหน้ารับ ยกมือลูบใบหน้าตนเองซึ่งเต็มไปด้วยริ้วรอยเคร่งเครียดระคนสงสารในทุกคราที่นึกถึงภาพของใบหน้างาม ดวงตากลมโตที่เผยแววหวาดกลัว หวาด หวั่นให้เห็นตลอดเวลา “เอรินดา จำไม่ได้ว่าตัวเองเป็นใคร มาจากไหน จำไม่ได้ว่าไปอยู่ที่ร้านของไอ้จอนนี่ได้ยังไง และไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าถูกไอ้จอนนี่หลอกให้กินยาปลุกเซ็ก” น้ำเสียงในต