บทที่ 2

1116 Words
แน่นอนว่าไม่มีใครที่จะไม่รู้จัก ‘เมฆี กรศุทธิ์’ มาเฟียผู้น่าเกรงขามที่สุดในเมืองไทย และนานๆ ทีมาเฟียผู้นี้จะมาเยือนผับของเขา เพราะฉะนั้นจึงต้องให้การต้อนรับเมฆีเป็นอย่างดี เพราะอีกฝ่ายกระเป๋าหนัก แถมยังใจป้ำจ่ายเงินไม่อั้นอย่างแน่นอน เมฆีพยักหน้ารับการไหว้จากจอนนี่มาเฟียรุ่นน้อง ซึ่งทำธุรกิจไม่ค่อยจะสะอาดสักเท่าไร ดวงตาคมกริบจ้องมองจอนนี่เขม็ง แล้วกวาดสายตามองรอบๆ บริเวณผับ ซึ่งตอนนี้เต็มไปด้วยนักท่องราตรี และเป็นนักท่องราตรีผู้ชายล้วนๆ ซะด้วย “ท่าทางกิจการจะไปได้สวย มีแขกเต็มร้าน จนแทบจะไม่มีที่นั่ง” จอนนี่ยิ้มกว้าง ทั้งๆ ที่ไม่มั่นใจว่าเป็นคำชมหรือคำเหน็บแนมจากเมฆีกันแน่ แต่ช่างเถอะ เขาไม่คิดสนใจ สิ่งที่เขาสนใจมากที่สุดคือ ‘เงิน’ ในกระเป๋าของเมฆีต่างหาก “พอดีวันนี้ทางผับมีการจัดรายการพิเศษสำหรับท่านสุภาพบุรุษโดยเฉพาะ ก็เลยมีแขกและเวียนมาเที่ยวเยอะหน่อยครับ” “ห้องวีไอพีว่างไหม” พยศเอ่ยถามแทนเจ้านายหนุ่ม อยากได้ห้องที่เป็นการส่วนตัว เพราะมีนักท่องราตรีเยอะเป็นหนอนแบบนี้ ใช่ว่าเจ้านายของเขาจะชอบซะเมื่อไร “มีครับ เชิญทางนี้เลยครับ” จอนนี่ผายมือเชิญ ก่อนจะเดินนำทางแขกกระเป๋าหนักทั้งสองคน ไปยังห้องวีไอพีที่อยู่ชั้นสองของผับแห่งนี้ ซึ่งเป็นห้องกระจกใส สามารถมองเห็นบรรยากาศโดยรอบของผับได้ในทุกมุม “คุณเมฆีรับเครื่องดื่มอะไรดีครับ” “บรั่นดี” เมฆีเอ่ยตอบสั้นๆ “แล้วผู้หญิงล่ะครับ คุณเมฆีต้องการแบบไหน ผมมีให้เลือกทุกเชื้อชาตินะครับ ทั้งไทย ต่างชาติ ผมดำ ผมทอง ผมมีหญิงตามที่คุณเมฆีต้องการแน่นอนครับ” จอนนี่มั่นใจว่าจะต้องเป็นเช่นนั้น ผับของเขาขึ้นชื่อว่าเป็นศูนย์รวมบรรดาสาวๆ ที่มากที่สุดในเมืองพัทยาเลยก็ว่าได้ อยากได้ผู้หญิงแบบไหน ขอให้บอก และเงินถึง จอนนี่คนนี้จัดหาให้ได้ในทันที “ไม่ต้อง! ผมไม่ต้องการผู้หญิง เอาแค่บรั่นดีมาก็พอ” เมฆีโบกมือปฏิเสธ คำตอบของเขาสร้างความแปลกใจให้จอนนี่เป็นอย่างมาก ‘ไม่ต้องการผู้หญิง กามตายด้านหรือเปล่าว่ะ’ จอนนี่แอบด่าอยู่ในใจ อารมณ์เสียเมื่อเมฆีบอกว่าไม่ต้องการผู้หญิง เพราะนั่นทำให้เขาอดฟันค่าตัวสาวๆ จากมาเฟียกระเป๋าหนักคนนี้ แม้ปิดการขายในรอบแรกไม่ได้ ก็ใช่ว่าจอนนี่จะยอมแพ้ ยังคงนำเสนอคุณสมบัติของสาวๆ ที่อยู่ในผับของตนเองให้กับเมฆีอีกครั้ง “เดี๋ยวผมให้สาวๆ มาโชว์ตัวให้คุณเมฆีดูก่อนดีไหมครับ คุณเมฆีจะได้พิสูจน์แตะต้องสินค้าก่อนตัดสินใจเลือกอีกที” “บอกว่าไม่! คุณไม่เข้าใจที่ผมพูดหรือยังไง” น้ำเสียงที่เค้นตอบห้วนจัดตามอารมณ์ที่ถูกกวนตะกอนให้ขุ่นมัว ดวงตาคมกริบวาวโรจน์ด้วยไฟโทสะ จ้องมองจอนนี่เขม็งราวกับจะซัดอีกฝ่ายให้หมอบด้วยสายตาคู่นี้ พยศรู้ว่าเจ้านายหนุ่มเริ่มอารมณ์เสีย จึงสั่งจอนนี่ พร้อมกับโบกมือไล่อีกฝ่ายด้วย “จอนนี่ เอาแค่บรั่นดีมาให้คุณเมฆี” จอนนี่ถึงกับหน้าถอดสีซีด ผงะถอยไปหลายก้าวกับน้ำเสียงตวาดของเมฆี พอพยศสั่งก็รีบทำตามอย่างรวดเร็ว เพราะเริ่มรู้สึกว่าภายในห้องแห่งนี้ กำลังจะมีอากาศให้เขาหายใจไม่คล่องคอ “ครับๆ ผมจะไปเอาบรั่นดีมาเดี๋ยวนี้ครับ” และก่อนจะเดินพ้นจากห้อง จอนนี่ก็นึกอะไรขึ้นมาได้ จึงเอ่ยบอกแขกวีไอพีทั้งสอง เผื่อพวกเขาจะสนใจกิจกรรมอันแสนวิเศษสุดที่ผับของเขาจัดขึ้นในคืนนี้ “คืนนี้ที่ผับจะมีการประมูลสินค้าเล็กๆ น้อยๆ ถ้าไม่รบกวนเวลาเกินไป ผมอยากให้คุณเมฆีอยู่ประมูลสินค้าก่อนกลับนะครับ รับรองว่าสินค้าในคืนนี้ ทั้งใหม่ สด สะอาดแน่นอนครับ หรือจะไม่ประมูลก็ไม่เป็นไร ขอแค่เพียงคุณเมฆีอยู่เป็นเกียรติให้กับผับของผม...ผมก็ดีใจแล้วครับ” นำเสนอแกมอ้อนวอนไปแล้ว จอนนี่ก็รีบแจ้นออกจากห้อง ไม่อยากอยู่กวนตะกวนอารมณ์ให้เมฆีฉุนเฉียวไปมากกว่าเดิม “ประมูลสินค้า?” เมฆีทวนคำ คิ้วขมวดเข้าหากันยุ่ง นาทีต่อมาก็เดาออกว่าจอนนี่หมายถึงอะไร “จอนนี่มันคงหาสาวๆ มาประมูลขายให้กับพวกนักท่องเที่ยวกระเป๋าแน่ๆ” “ผมก็คิดเช่นนั้นครับเจ้านาย” พยศมองไปยังบริเวณด้านหน้าเวที ซึ่งคลาคล่ำไปด้วยนักท่องราตรีหลากหลายวัยด้วยกัน แต่ละคนแลดูกระเป๋าไม่ใช่ย่อย ก็หันมาวิเคราะห์กับเจ้านายหนุ่มว่า “คงเพราะไอ้จอนนี่จัดประมูลสาวๆ วันนี้ผับของมันจึงมีแขกมากเป็นพิเศษ” “และก็เป็นผู้ชายล้วนๆ ซะด้วย แต่ละคนท่าทางกระเป๋าหนักทั้งนั้น” เมฆีมองไปยังนักท่องราตรีทั้งหลาย ซึ่งมีบรรดาเสี่ยเงินหนา เมียเผลอหลายคนที่เขารู้จัก ก็มาร่วมประมูลสินค้าในคืนนี้ด้วย “คืนนี้คงมีเงินสะพัดในผับของไอ้จอนนี่เป็นล้านๆ แน่ ว่าแต่ว่ามันไปหาสาวๆ จากไหนมาประมูล ที่มันบอกว่าทั้งสดและใหม่” “นั่นน่ะสิครับเจ้านาย” พยศเห็นด้วยกับคำพูดของเจ้านายหนุ่ม “มันบอกว่าใหม่ และสด ก็หมายความว่าสาวๆ พวกนั้นต้องเป็นสาวบริสุทธิ์ มันจะหาสินค้าสด สะอาด จากที่ไหนมาประมูล” “ยากที่จะเสาะแสวงหาสินค้าแบบนั้นมาประมูลได้ นอกซะจากย้อมแมวขาย” เมฆีไม่มีทางเชื่อตามที่จอนนี่นำเสนอมา “หรือไม่ก็ล่อหลอกสาวๆ มาขาย” พยศเอ่ยต่อท้ายเจ้านาย น้ำเสียงติดเคร่งเครียดเมื่อความคิดเหล่านี้ผุดขึ้นมาในหัวสมอง “ถ้ามันหลอกผู้หญิงมาขายจริง ก็นับว่ามันเก่งมาก ที่รอดหูรอดตาตำรวจไปได้” “ก็คงจ่ายเงินระดับบิ๊กๆ ไว้มากโข” เมฆีคาดเดาว่าจะต้องเป็นเช่นนั้น ไม่ยังงั้นผับของจอนนี่ไม่มีทางเปิดบริการได้จนถึงทุกวันนี้ “ถ้ามันหลอกสาวๆ มาขายจริง ก็น่าสงสารพวกเธอเหล่านั้นนะครับ ที่ต้องมาตกเป็นเหยื่อกามของผู้ชายกลัดมันทั้งหลาย” พยศถอนหายใจเฮือกใหญ่
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD