ภูริตกลับมาถึงบ้านในตอนค่ำของวันนั้นด้วยสีหน้าที่ไม่สู้ดีนักจนนุชรีผู้เป็นภรรยาเอ่ยถามขึ้นบนโต๊ะอาหาร
“เป็นยังไงบ้างคะคุณ ได้ข่าวว่าวันนี้มีแขกคนสำคัญมา ทำไมสีหน้าคุณดูไม่ดีเลยล่ะคะ”
“ก็คุณเอาแต่อยู่บ้านไม่ไปช่วยผมบริหารงานบ้าง รู้หรือเปล่าว่าผู้ถือหุ้นของเราถอนหุ้นออกไปจะหมดแล้ว แล้วที่ผมเชิญคุณราเมศร์มาเพราะเขายื่นข้อเสนอจะให้ทางเรากู้เงินกับเขามาหมุนน่ะ”
คำตอบนั้นทำให้คนที่ได้ยินต่างพากันช็อกไปตาม ๆ กันโดยเฉพาะพิมพ์พลอย
“อะไรกันคะพ่อ นี่หมายความว่าโรงแรมของเรากำลังจะเจ๊งเหรอคะ”
“ไม่ใช่แค่โรงแรมหรอก บริษัทในเครือทั้งหมดก็อาจจะเจ๊งไปด้วย” ภูริตตอบไปตามความจริงด้วยสีหน้าเคร่งเครียด “ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ครึ่งปีที่ผ่านมาบริษัทเราถึงได้ขาดทุนมหาศาลแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อนแบบนี้ นี่ยังโชคดีนะที่โรงแรมยังพอมีแขกอยู่บ้าง”
“ครึ่งปี! แล้วทำไมคุณไม่บอกฉันบ้างล่ะคะ” นุชรีโอดครวญ
“บอกแล้วคุณจะ
