“ส่วนโน่นน้ำขิง ฟ้าใส แล้วก็ป้าวิไล เพื่อนร่วมงานแผนกเดียวกันจ่ะ”
“สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ” เพลงขวัญกระพุ่มมือไหว้ก่อนที่ทั้งสามคนจะยิ้มและรับไหว้เธออย่างเป็นมิตร หลังจากนั้นพลับพลึงก็พาเธอไปเดินชมรอบรีสอร์ตต่อ ท่ามกลางแสงแดดตอนเที่ยงที่แผดเผาลงมาอย่างไม่ปรานีจนเธอจะวูบอยู่หลายครั้งเพราะยังมีหัวใจอีกดวงเต้นอยู่ในท้อง
“อา...อากาศร้อนจังเลยนะคะ”
“จริงด้วย เราเพิ่งบินมาถึงนี่ พี่ไม่น่าใจร้อนเลย น่าจะให้เราพักสักวันก่อน” อีกฝ่ายเหมือนเพิ่งรู้ตัวจึงรีบเข้ามาประคองเพลงขวัญไว้ “ไหวหรือเปล่าเนี่ย”
“ไหวค่ะ หนูยังไม่ทันเริ่มทำงานเลย เดี๋ยวโดนพี่นิภาบ่นยาวแน่”
“พี่นิภาเขาก็แค่แซวไปแบบนั้นแหละ งั้นวันนี้เรากลับไปพักที่ห้องก่อนเถอะ นี่จ่ะกุญแจ พรุ่งนี้เช้าพี่ค่อยพามาใหม่” ว่าแล้วพลับพลึงก็ส่งกุญแจห้องมาให้ เพลงขวัญจึงรับไว้แล้วรีบกลับไปที่ห้องพักของตัวเอง พยายามกวาดสายตามองหาราเมศร์ แต่ก็ไ
