โรงเรียนมัธยมหญิงล้วนแห่งหนึ่ง..
“เจน! ยัยเจน!!” พรีมตะโกนเรียกชื่อเธอเสียงดัง
“มีอะไรพรีม เรียกซะเสียงดังเชียว” เธอหันไปมองหน้าเพื่อนสาวที่เดินมายืนอยู่ข้างๆ
“เป็นอะไร เห็นแกนั่งเหม่อมาตั้งแต่เช้า มีอะไรไม่สบายใจเล่าให้ฉันฟังได้นะ” พรีมพูดด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง มือขยับไปลากเก้าอี้มานั่งลงใกล้ๆ เธอ
“มีเรื่องให้คิดนิดหน่อย เมื่อคืนนอนไม่หลับด้วยตอนนี้เลยง่วงสุดๆ เลย” เจนพูดตอบ เธอหลับตาลงค่อยๆ แนบใบหน้าลงบนโต๊ะ
“แน่ใจนะว่าไม่มีอะไร วันนี้นอกจากจะนั่งเหม่อแล้วยังดูใจลอยอีกต่างหาก” พรีมพูดยิ้มๆ ขณะมองดูใบหน้าซีดเซียวของเธอ
“เอ่อ..ถามหน่อยสิ สมมุติว่าเราชอบผู้ชายคนหนึ่งแล้วดูท่าทีของเขาก็ดูเหมือนจะชอบเรา แต่บางทีก็ทำตัวปกติเหมือนไม่ได้คิดอะไร ถ้าอยากรู้ว่าเขาคิดยังไงกับเราต้องทำยังไงบ้าง” เธอพูดออกมาเบาๆ สายตามองสบตากับพรีมที่นั่งอมยิ้มและตั้งใจฟังเรื่องที่เธอพูด
“เรื่องสมมุติหรือเรื่องตั
