เจนสะดุ้งสุดตัวเมื่อได้ยินเสียงพี่เจร้องทักดังมาจากด้านหลัง ฝ่ามือเล็กผลักคนตัวโตออกไปอย่างลืมตัวพลางขยับตัวออกห่างจากตัวเขาโดยอัตโนมัติ กายชะงักไปชั่วขณะก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองดูเจอย่างไม่สบอารมณ์นัก
“ ก็เห็นอยู่ยังจะถามอีกนะ ” กายพูดออกมาด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด
เจยิ้มออกมาอย่างอารมณ์ดีก่อนจะเดินมานั่งแทรกตรงกลางระหว่างพวกเขาทั้งคู่
“ ที่นั่งตรงนู้นก็มี มึงมานั่งตรงนี้ทำไมวะ ”
“ กูจะนั่งตรงนี้ มีปัญหาเหรอวะ ”
“ หึ.. เปล่า ” กายเคล้นเสียงตอบ
เจนลุกขึ้นยืนก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้องครัว ปล่อยให้พี่เจกับพี่กายนั่งคุยกันต่อ น่าจะเรียกว่าทะเลาะมากกว่าจะเป็นการคุยปกติ เธอส่ายหน้าอย่างขำๆขณะฟังเสียงพุดคุยที่ดังจนได้ยินมาถึงในห้องครัว
หลังจากทานข้าวเสร็จและเดินออกไปส่งเขาที่หน้าบ้าน เธอก็เดินกลับขึ้นมาที่ห้องนอนและค่อยๆล้มตัวลงนอนนิ่งๆบนเตียงและคิดอะไรไปเรื่อยๆ ก่อนจะเดินเข้าไปทำธุระส่วนตัวในห้อ
