คำพูดหลุดออกมาจากความรู้สึกจริงๆที่ไม่ผ่านการคิดใดใด ตอนนี้ในสมองของเธอว่างเปล่าได้แต่ปล่อยตัวปล่อยใจไปตามสัมผัสที่เขามอบให้ เธอก็อยากรู้เหมือนกันว่ามันจะเป็นยังไงถ้าเธอปล่อยให้มันเป็นแบบนี้ต่อไป มันจะรู้สึกดีมากกว่าจูบไหม เขากำลังทำให้เธอเป็นเด็กใจแตก เธอรู้สึกว่ามันเร็วเกินไปแต่พอรู้ว่าเขาชอบเธอแค่นั้นแหละ ตอนนี้เธอก็ไม่อยากสนใจอะไรอีกต่อไปแล้ว
เขาชะงักไปเล็กน้อยก่อนจะปล่อยมือออกจากหน้าอกของเธอและเอื้อมมือไปติดตะขอบราเซียร์ของเธอให้กลับเข้าที่ตามเดิม สายตามองดูใบหน้าเคลิบเคลิ้มและแววตาหวานฉ่ำที่กระพริบตามองเขาด้วยความงุนงง
“ หึ.. ใจจริงพี่ก็ไม่อยากหยุดหรอก แต่เราค่อยๆเรียนรู้กันไปก่อนจะดีไหม พี่อยากรอให้เราพร้อมมากกว่านี้ก่อน ” กายพูดพลางกระชับวงแขนโอบกอดร่างเล็กไว้แนบอก
“ เอ่อ..ค่ะ ” เจนยิ้มออกมาเขินๆขณะที่ในใจกลับรู้สึกแปลกๆ ทำไมเธอถึงรู้สึกเสียดายที่เขาหยุดอยู่แค่นี้ทั้งๆที่เธอก็เต
