บ๊อก บ๊อก
“กินดีๆ อย่ากัดไม้”
เธอย่องไปใกล้พุ่มไม้ก่อนจะเพ่งมองไปตามเสียงเบื้องหน้าปรากฏหนึ่งคนหนึ่งหมาน้อยที่กำลังวุ่นวายกันอยู่เพราะเจ้าตัวเล็กพยายามแย่งหมูปิ้งจากมือของเขา
“พี่นักรบ!”
“เมษา”
“ใช่ค่ะ พี่มาทำอะไรแถวนี้”
ฉันแหวกพุ่มไม้ก่อนจะเดินไปหาพี่นักรบหนุ่มฮอตอันดับ 9 ของมหาลัยแต่ก่อนคิดว่าเจอตัวจริงฉันคงกรี๊ดสลบ แต่เอาเข้าจริงเจอบ่อยๆ ฉันก็ชินแล้วพี่นักรบเป็นเพื่อนกับพี่ไฟแฟนยัยควีนและยังเป็นพี่ชายของน้องสาวที่เธอสนิททั้งสองคนอย่างไซซีและซินเซียด้วย
“แค่ผ่านมา”
คำตอบเรียบนิ่งของเขาทำให้ฉันขมวดคิ้วเขาคิดว่ากำลังพูดกับเด็กอนุบาลอยู่หรอก็เห็นกันอยู่ว่าในมือพี่เขามีหมูปิ้งดูก็รู้ว่าเอามาให้เจ้าตัวน้อย
“ผ่านมาอะไร ก็เห็นอยู่ว่าพี่กำลังจะป้อนหมูปิ้งหมาน้อยตัวนี้” ฉันพยักพเยิดหน้าไปทางหมาน้อยตัวสีดำที่นั่งทำตาปริบมองหมูปิ้งในมือพี่เขา
“ก็..”
“ไม่เห็นจะต้องโกหกเลยนี่แค่เอาหมูปิ้งมาให้หมาเอง”
ฉันกอดอกหัวเราะร่าให้เขาพี่นักรบนอกจากจะหน้ามึนตอบไม่ตรงคำถามยังโกหกไม่เนียนอีกแต่ก่อนฉันเคยคิดว่าเขาน่ากลัวและไม่สนโลกแต่พอเจอบ่อยก็ชินนี่เป็นครั้งแรกที่ได้คุยกับพี่เขาหลายประโยคขนาดนี้
“พี่เคยเอาอาหารมาให้มันบ่อยแล้วหรอ”
“อืม”
นักรบพยักหน้าก่อนจะค่อยๆ ป้อนหมูปิ้งให้ลูกหมาตัวเล็กที่บังเอิญเจอตอนมาที่คณะนิเทศเป็นเพื่อนไฟ
“แล้วทำไมไม่เอามันไปเลี้ยงด้วยล่ะ บ้านพี่ออกจะรวยขุนมันจนอ้วนได้สบาย”
ฉันนั่งลงข้างพี่เขาก่อนจะยื่นมือไปลูบหัวหมาน้อยที่กำลังละเลียดกินหมูปิ้งอย่างหิวโหยดูก็รู้ว่ามันไร้เจ้าของถ้าเขาจะเอามันไปเลี้ยงก็ทำได้
“ที่บ้านมีเสี่ยวไป๋” พี่เขาตอบสั้นจนเธอเผลอทำสีหน้างุนงง
“แมวของซินเซีย”
“อ๋อออ”
ฉันก็พอจะได้ยินมาบ้างว่าน้องซินเซียเลี้ยงแมวไว้แต่เพราะไม่เคยเจอเลยไม่รู้ว่าเสี่ยวไป๋คือชื่อแมว
“แล้วยังไงต่อคะ”
“แมวไม่ถูกกับหมา”
อ๋อ ฉันรู้ล่ะทำไมพี่เขาไม่เอาไปเลี้ยงที่บ้านเพราะน้องซินเซียเลี้ยงแมวและพี่ชายที่รักน้องอย่างเขาคงไม่เอาหมาไปเลี้ยงที่บ้าน
เคยได้ยินมาว่าบ้านนี้หวงน้องกันทั้งบ้านเลยแต่ที่แปลกใจคือซินเซียไม่ใช่น้องแท้ๆ ของพี่นักรบแต่เป็นลูกพี่ลูกน้อง ส่วนไซซีรายนั้นถึงเป็นน้องสาวแท้ๆ
“พี่ดูไม่ใช่คนตามใจน้อง สงสัยเมษาจะดูพี่ผิดไป” ฉันหันไปยิ้มให้พี่เขาที่หันมาสบตาฉันพอดีนัยน์ตาสีดำดูลุ่มลึกจนฉันไม่สามารถคาดเดาได้เส้นผมสีดำไฮไลท์สีเทาปลิวตามลม ใบหน้าหล่อเหลาเรียบนิ่งไม่แสดงความรู้สึกกำลังมองมาที่ฉัน
เจอคนหล่อมองขนาดนี้ฉันอยากเป็นลมจริงๆ เลย
“เพราะเธอจินตนาการเยอะไป”
ห๊า!! อะไรคือจินตนาการเยอะ
“แค่เห็นหน้าฉันเธอคงเอาไปคิดเป็นตุเป็นตะแล้ว”พี่นักรบถอนหายใจก่อนจะลุกยืนเต็มความสูง พอมายืนข้างเขาแบบนี้แล้วฉันดูตัวเท่ามด
เอ่อ อันที่จริงก็ไม่เว่อร์ขนาดนั้น
“พี่จะไปแล้วหรอ”
“อืม”
“เมษาก็จะไปแล้วไว้เจอกันใหม่นะคะ” ฉันลืมไปเลยว่าตัวเองก็มีเรียนเลยรีบบอกลาเขาก่อนจะเดินออกจากที่นี่
“เดี๋ยว”
“หืมม” ฉันชะงักก่อนจะหันกลับไปมองพี่เขา
“เรื่องวันนี้..”
“อ๋อ ไม่ต้องห่วงนะคะเมษาไม่บอกใครหรอกว่าหนุ่มฮอตก็มีมุมแอบเอาหมูปิ้งมาให้หมาจร”ฉันยกมือขึ้นมาป้องปากหัวเราะคิกคัก
“ไม่ใช่..”
“เอาเป็นว่าเมษาไม่บอกใครหรอกค่ะ พี่นักรบสบายใจได้เรื่องนี้จะมีแค่เราสองคนรับรู้เป็นความลับแค่เราสองคน”
“ความลับของเรา” เสียงทุ้มถามย้ำ
“ใช่ค่ะ งั้นเมษาไปก่อนนะคะ” ฉันพยักหน้ารับอีกครั้งก่อนจะหมุนตัววิ่งออกจากสวนไปทันทีเห็นหน้าพี่เขาดูกังวลเธอจะช่วยสักเล็กน้อยแล้วกันบางทีเขาอาจกลัวเสียลุคหนุ่มฮอต
พลั่ก!!
“โอ๊ยยย เดินไม่ดูทางรึไงฮะ” ริมฝีปากบางเหวี่ยงทันทีเมื่อชนเข้ากับกำแพงมนุษย์ตรงหน้าเธอขมวดคิ้วแน่นก่อนจะเงยหน้ามองคู่กรณี
“ไง ใครกันแน่ไม่ดูทาง”
ร่างสูงยกยิ้มุมปากก่อนจะหรี่ตามองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้าดวงตาคมทรงเสน่ห์จ้องมองเมษาไม่วางตาจนเธอชักสีหน้าใส่
“มองอะไร!” ฉันยกแขนขึ้นมากอดอกไว้แน่นเมื่อเห็นคนตรงหน้ามองแบบนี้ ไม่ว่าจะเจอกันกี่ครั้งเธอก็ไม่ชิน!เกลียดสายตาเขาชะมัด
ไอ้หื่น!!
“พูดไม่เพราะอีกแล้ว ก็แค่มองธรรมดาเธอคิดมากเกินไปไหม” คนตรงหน้าฉีกยิ้มโปรยเสน่ห์แต่อย่าหวังว่าเธอจะหลงกลไอ้พวกเจ้าชู้อย่างเขาถึงจะหล่อมากก็ตาม
ดีกรีความหล่อของเขาไม่ต้องพูดถึงใบหน้าหล่อใสแต่ก็มีความคมเข้มโดยเฉพาะสันกรามที่ชัดจมูกโด่งริมฝีปากบางหลอมรวมออกมาเป็นความหล่อที่ลงตัวเวลายิ้มก็ดูละมุนเหมือนพวกพระเอกซีรีส์เขาถึงได้เป็นขวัญใจสาวทั้งมหาลัยจนได้ตำแหน่งหนุ่มฮอตอันดับ 4 ยังไงล่ะ
เพทาย หนุ่มฮอตวิศวะปี 4
เขาเป็นเพื่อนกับพี่ไฟแฟนของควีนเพื่อนฉันเลยได้เจอเขาบ่อยถ้าเป็นคนอื่นในกลุ่มเขาฉันก็กรี๊ดหมดแหละแต่ยกเว้นเขาไว้คนหนึ่ง
เพราะฉันเกลียดคนเจ้าชู้!!!
“ถ้าไม่ได้คิดอะไรก็ถอยไป” เมษาทำสีหน้ายุ่งยากดวงตาสวยเฉี่ยวถลึงตาใส่เขาที่นอกจากไม่ถอยแล้วยังขยับเข้ามาใกล้กว่าเดิมอีก
“ทำไม กลัวหรอ?” เสียงทุ้มต่ำแหบพร่า
“ใครกลัว!” เมษาเชิดหน้าขึ้นเผชิญสายตาแสนอันตรายของเขา
“การที่เธอเอาแขนกอดอก..ระหว่างคุยกับพี่มันแสดงให้เห็นว่าเธอ..ไม่ไว้ใจหรือกลัวพี่ไง หึ” เพทายโน้มใบหน้าลงไปใกล้เธอจนได้กลิ่นหอมกุหลาบอ่อนๆ
“นี่อย่ามาใกล้ แล้วไม่ต้องมาแทนตัวเองว่าพี่นายไม่ใช่พี่ฉัน!” ร่างบางดันอกแกร่งไว้ ตอนนี้เขาขยับเข้ามาใกล้เธอมากเกินไปแล้วพลางคิดในใจว่าผู้ชายคนนี้รับมือยากจริง ๆ
“อ๋อ ถ้าไม่ให้เป็นพี่งั้นขอเป็นผัวแทนได้ไหมล่ะ”เสียงทุ้มแหบดังที่ข้างหูของฉันจน
ขนทั่วร่างลุกชันฉันเม้มริมฝีปากแน่นหนังตากระตุกอย่างโมโหก่อนจะเปลี่ยนมือที่ดันอกเขาไว้เลื่อนขึ้นไปกำคอเสื้อช็อปของเขาแน่นริมฝีปากเหยียดยิ้มให้โดยที่อีกฝ่ายไม่ทันตั้งตัวก็โดนเธอกระชากเข้ามาใกล้ก่อนที่จะยกเข่ากระแทกน้องชายเขาอย่างจัง
พลั่ก!
“โอ๊ยยยย!” หนุ่มฮอตเบิกตากว้างก่อนจะค่อยๆ ทรุดตัวลงกับพื้นนัยน์ตาทรงเสน่ห์หรี่มองร่างบางอย่างเจ็บแค้นความเจ็บจุกแล่นไปทั่วร่างจากจุดกึ่งกลางเขาภาวนาขอให้ลูกชายเขาไม่เป็นอะไร
“โทษทีนะ ริจะเป็นผัวฉันยังเร็วไปกลับบ้านไปดูแลน้องชายเถอะนะเห็นแล้วสงสารอ่ะ” สาวสวยสุดฮอตยกยิ้มก่อนจะขยิบตาทิ้งท้ายและเดินเข้าตึกขณะไปทิ้งรอยแผลไว้ในใจให้กับใครอีกคน
คอยดูเถอะ ถ้าเธอพลาดเมื่อไหร่ฉัน
‘เอาตายแน่’