คฤหาสน์
“คุณเมษาๆ เป็นอะไรรึเปล่าคะ”
ฉันสะดุ้งทันทีเมื่อโดนสะกิดเพราะมัวแต่คิดถึงเรื่องเมื่อวานคำพูดและสีหน้าของเพทายมันยังติดอยู่ในหัวของฉันอยู่เลย
“เปล่าอิ๋ว ไม่มีอะไร”
ฉันบอกแม่บ้านผ่านกระจกตอนนี้กำลังตรวจสอบความเรียบร้อยอยู่หลังจากที่ช่างแต่งหน้าออกไปแล้วส่วนชุดฉันก็จะใส่เองเลยให้อิ๋วมาช่วยรูดซิปด้านข้างให้
“สวยมากเลยค่ะ คุณเมษาใส่แล้วดูสูงขึ้นเลย”
“อิ๋วจะบอกว่าฉันเตี้ยงั้นหรอ”
“เปล่านะคะ อิ๋วไม่ได้ว่านะ”
แม่บ้านสาวยกมือปฏิเสธพัลวันเมื่อเห็นเจ้านายทำหน้าบึ้งใส่แต่เธอไม่กลัวเพราะคุณเมษาไม่เคยดุหรือทำโทษอะไรเลย
“ให้มันจริง เมษาจะถ่ายรูปลงไอจีแล้วค่อยลงไปอิ๋วจะทำอะไรก็ไปทำเถอะ”
“ค่ะ งั้นอิ๋วออกไปก่อนนะคะ”
ฉันยืนหมุนตัวอยู่ตรงหน้ากระจกอีกรอบเพื่อตรวจดูความเรียบร้อยเนื่องจากเมื่อวานไม่ได้ลองชุดตามที่ตั้งใจไว้เลยเพราะอะไรก็น่าจะรู้ดี
ผมสีน้ำตาลดัดลอนสวยงามเต็มแผ่นหลังตอนแรกช่างทำ
