1 เดือนผ่านไป
"รอนานไหมคะ"
"นานแค่ไหนเฮียก็รอหนูได้ค่ะ"
"จะอ้วกค่ะมุขนี้ไม่ผ่าน"
แพทตี้เอ่ยถามผมหลังจากที่น้องเปิดประตูรถขึ้นมานั่งด้านข้างคนขับกับผมตอนนี้ผมนั่งอยู่ในรถรอน้องด้านล่างคอนโดครับผมก็พูดก็หยอดน้องไปตามปกติ วันนี้มันเป็นวันหนึ่งที่พิเศษมากๆสำหรับผมครับเพราะวันนี้น้องชวนผมไปเดท ทุกคนฟังไม่ผิดหรอกครับน้องบอกผมแบบนี้จริงๆ
เพราะตลอดเวลาหนึ่งเดือนที่ผ่านมาผมทำตัวดีอยู่ในกรอบอยู่ในกฎที่น้องวางไว้อย่างเคร่งครัดมาตลอดและหลังจากนี้ผมก็สัญญากับตัวเองไว้ว่าจะไม่นอกหลู่นอกทางเด็ดขาดเพราะผมกลัวเสียน้องไปอีกครั้งเพราะถ้าเสียไปแล้วผมไม่มีทางได้น้องคืนแน่นอน
"หนูอยากไปไหนคะ"
"อยากไปหาที่สวยๆถ่ายรูปค่ะ"
น้องหันมาตอบคำถามผมพลางส่งยิ้มมาให้รอยยิ้มนี้มันช่างเหมือนยิ้มของยัยจืดของผมเมื่อสี่ปีที่แล้วเลยผมแอบหวังเล็กๆในใจว่าน้องคงเริ่มเปิดโอกาสเปิดใจให้ผมเยอะขึ้นบ้างแล้ว
"งั้นไปกันเลยค่ะเฮ
