NOT GOOD :: CHAPTER 3 [70%]
1432 Words
“ทำไมนายถึงไม่บอกท่านล่ะว่านายมีแฟนแล้ว”
“บอก แต่เขาเคยฟังฉันที่ไหนล่ะ” เอฟมองใบหน้าหล่อนิ่งที่หันมามองเธอแว๊บหนึ่งและเท้าแขนกับกระจกซึ่งตอนนี้กำลังติดไฟแดงอยู่ นานมากพอที่เธอจะคุยและรับรู้ตัวตนของเขาให้มากที่สุด
“ดูเหมือนนายกับพ่อจะไม่ค่อยถูกชะตากันเลยนะ” ไคหันมามองเอฟอีกครั้ง และถอนหายใจออกมา ปกติเขาจะเป็นคนที่ไม่ค่อยคุยเรื่องครอบครัวให้ใครฟังเท่าไหร่ ขนาดเนยยังรู้แค่ว่าบ้านเขามีพ่อและมีพี่ชายแค่นั้น เอฟมองไคที่ไม่พูดอะไรก็ทำปากจู๋ทันที เฮ้อ ได้แค่เนี้ย เปิดใจให้กันหน่อยไม่ได้หรือไงกัน
“พ่อกับฉันเรามีปัญหากันเรื่องแม่ของฉัน”
“เอ๋?”
“แม่ของฉันตายเพราะพ่อเอาแต่ทำงาน และที่สำคัญพ่อมีผู้หญิงใหม่มันเลยทำให้ฉันไม่ชอบพ่อสักเท่าไหร่ ต่างจากคินพี่ชายฉันที่เป็นคนดี แต่ฉันมันเลวมั้ง ที่ไม่เคยกลับไปดูแลพ่อ และเลือกที่จะออกมาใช้ชีวิตของตัวเอง”
“...”
“แต่ฉันก็ไม่ได้อยู่คนเดียว เพราะมีเนย มีไอ้เชค ไอ้ฝา... แต่ตอนนี้ต่างคนก็ต่างมีครอบครัวกันหมด และตัวฉันตอนนี้ก็กำลังจะอยู่คนเดียวจริงๆ” เอฟมองไคที่ถอนหายใจออกมา ก่อนจะเอื้อมมือไปจับมือหนา จนไคหันมามองเธอที่ยิ้มให้กับเขา ถึงแม้ตอนแรกเขาจะไม่ชอบที่เธอตรงเกินไปกับความรู้สึกที่มีให้เขา แต่เมื่อได้รู้จักเธอ บางอย่างในตัวของเอฟก็ทำให้รู้สึกต่างจากผู้หญิงคนนั้นที่เขาเคยเห็น
“นายโอเคใช่ไหม?”
“อือ ช่างเถอะ ฉันไม่เป็นอะไรหรอก”
“วันนี้ไปเที่ยวกัน”
“หือ? ไปทำไม ฉันไม่ได้อยากจะไปสักหน่อย”
“เอาน่า ไปปลดปล่อยอารมณ์เซ็งๆ ของนายไง นะ” ใบหน้าหล่อนิ่งมองเอฟที่พยักหน้ารับอย่างยิ้มแย้ม เขาเองตั้งแต่คบกับเนยก็ไม่เคยไปเที่ยวไหนเลย ส่วนมากเนยจะห้ามไม่ค่อยให้เขาไป และตัวเขาก็เลือกที่จะทำตามเธอเสมอ ตอนนี้เขาเองก็อยากจะปล่อยตัวเองเหมือนกันนะ ในเมื่อเนยเลือกที่จะห่างกันสักพัก เขาก็น่าจะหาอะไรทำแก้เซ็งใช่ไหม?
“เอาดิ เธอจะไปไหนล่ะ?”
“พาฉันไปส่งที่คอนโดก่อนดีกว่า ฉันเหนียวตัว อยากอาบน้ำแล้ว... ขอเบอร์นายไว้แล้วกัน” เอฟได้ทีขอเบอร์ร่างสูงไว้ ซึ่งไคก็ไม่อิดออดอะไร บอกเบอร์มือถือให้เอฟรู้ และมาส่งเธอที่คอนโด เอฟบอกว่าค่ำๆ ให้มารับเธอด้วย ดังนั้นเธอจึงรีบไปทำสวยทันที ทั้งแต่งหน้าทำผม อาบน้ำให้ร่างกายหอมเย้ายวน และหาชุดที่แสนจะเซ็กซี่ เอาให้ผู้ชายมองตามกัน เพราะถ้าผู้ชายคนอื่นมอง มีเหรอว่าไคจะไม่มองจริงไหม? เอฟหยิบชุดเดรสสีน้ำเงิน ผ้าสกินนี่เนื้อดี คอวีคว้านลึกจนเห็นทรวงอกอวบดันล้นออกมา ผ่าด้านหลังสุดเซ็กซี่ ออกแนวเซ็กซี่สุดๆ ความยาวกระโปรงก็แค่เลยเข่าขึ้นมาเกือบศอก เอฟปล่อยผมยาวให้ดูยุ่งๆ ก่อนจะหยิบรองเท้าส้นสูงสีดำสี่นิ้วมาสวม ตอนนี้ได้เวลาแล้วล่ะ เอฟยิ้มให้กับตัวเองให้กระจก ลองดู ถ้าไคเห็นแล้วไม่อึ้งนะ เขาคงจะตายด้านมากจริงๆ นิ้วมือเรียวกดมือถือโทรหาเขาทันที ก่อนจะเดินลงมาด้านล่าง ผู้คนต่างมองเธอเป็นสายตาเดียวกัน เอฟกวาดสายตามองรถหรูของไคที่ร่างหนายืนพิงกับประตูรถโดยหันหลังอยู่ เอฟเดินนวยนาดไปหยุดตรงหน้าเขาทันที
“ว่าไง?”
“...” ใบหน้าหล่อนิ่งของไคมองร่างของเอฟตรงหน้าก็ตกใจ เมื่อมองเธอที่อยู่ในชุดเดรสชุดแสนจะเซ็กซี่ ไหนจะทรวงอกอวบนั่นที่ดันล้นออกมา ใบหน้าสวยที่แต่งแต้มจนหาที่ติไม่ได้
“เฮ้ ไค”
“อะ เออ ตกลงจะไปที่ไหนกันเนี้ย”
“ไปไหนดีล่ะ หิวแล้วด้วย”
“งั้นไปกินข้าวก่อนแล้วกัน” ไคเปิดประตูรถเข้าไป จนเอฟอมยิ้มออกมา พร้อมกับกำมือแล้วทำท่าดีใจ จนอยากจะกรีดร้องออกมา แต่ทว่าต้องทำตัวดีๆ สิ นี่ถ้าเขาไม่อึ้งนะ เธอคงคิดว่าไปอ่อยคนอื่นดีกว่าล่ะ เพราะคนอื่นมองตามกันอย่างอึ้งๆ ถ้าเขาไม่อึ้ง เธอคงเสียหน้าแน่ แต่ผลสุดท้ายเขาอึ้งค่ะ... กรี๊ดดดด อยากจะตะโกนออกมาดังสุดโก่งเลย
เอฟมองไคที่พาเธอมาร้านอาหารริมน้ำที่บรรยากาศหรู และแน่นอนว่าเธอเดินกับเขา มันช่างเหมาะมากจริงๆ อย่างกับเทวดากับนางฟ้า เพราะเขาเองก็หล่อลากมาก ถึงแม้จะแต่งตัวธรรมดาในแบบที่เขาชอบก็ตามทีนะ ทั้งสองคนนั่งกินอาหารด้วยกันอย่างมีความสุข เห็นจะเป็นมีแต่เอฟเท่านั้นมั้งเพราะว่าไคเองก็ดูเครียดเหมือนเดิมที่ต้องห่างจากเนย แล้วร้านนี้เนยก็ชอบมากด้วย
“บรรยากาศดีจังนะ นายเคยมาเหรอ?”
“อือ มากับเนยน่ะ เนยชอบ...” ใบหน้าสวยชะงักมือที่ตักข้าวทันที โหย อะไรๆ ก็เนยหรือไงเนี้ย ฉันเอฟย่ะอีไค ได้แต่พูดในใจนะ เพราะใบหน้าของเอฟก็ฉีกยิ้มให้ไค ซึ่งไคเองก็ถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหน่าย
“ถ้ามันเหนื่อยนัก ทำไมนายไม่ยุติความสัมพันธ์กับเนยล่ะ”
“ไม่มีทาง...”
“...”
“ฉันไม่มีทางเลิกกับเนย ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม ฉันให้ความรักเนยไปแล้ว จะไม่มีวันเอาคืนมาเด็ดขาด” เอฟมองไคที่ลุกขึ้นเดินหนีไปเลย เออ แล้วเขาจะรู้ไหมว่าเธอเองก็เจ็บนะเว้ย ที่เอะอะอะไรไคก็เนยตลอดๆ ทั้งที่เนยเองก็ดูเหมือนจะไม่สนใจเขาแล้วด้วย เอฟถอนหายใจออกมา นั่งมองไปที่ริมน้ำ จนกระทั่งเวลาผ่านไปนานพอควร ก็ยังไม่เห็นไคกลับมาสักที เลยหยิบมือถือกดโทรหาเขา
“เฮ้ นายทำบ้าอะไรอยู่ ฉันรอนายนานแล้วนะ”
(“เอฟเหรอ? เวรเอ๋ย!! ฉันขอโทษ พอดีตอนเข้าห้องน้ำ เพื่อนเนยโทรมาว่า เนยไม่สบาย ฉันเลยจะมาดู”)
“...”
(“เอฟ ฉัน...”)
“แล้วนายก็ทิ้งฉันให้นั่งอยู่ที่นี่คนเดียว งั้นเหรอไค? นายน่าจะมาบอกฉันหน่อยก็ดีนะ”
(“เอฟ เอางี้เธอรอฉัน เดี๋ยวฉัน...”) ใบหน้าสวยถอนหายใจออกมาปิดมือถือทันที และแน่นอนว่าเขาก็โทรมาด้วย แต่เธอเลือกที่จะไม่รับ บางทีก็เหนื่อยเหมือนกันนะ ทำไมล่ะไค? ในเมื่อเนยไม่อยากจะยุ่งกับนายแล้ว ทำไมนายถึงไม่ลองมองคนอื่นดูบ้าง เนยสวมเขาให้นายแบบนั้น ทำไมนายยังรักเธออยู่ แล้วนายเคยรู้ไหมว่าคนที่นั่งอยู่ตรงนี้ ก็เสียใจเป็นเหมือนกัน เอฟลุกขึ้นออกไปจากร้าน แล้วเธอจะแต่งตัวสวยมาเพื่ออะไรกันเนี้ย ร่างบางเดินไปตามทางอย่างไร้จุดหมาย เอ๊ะ? หรือจะโทรไปง้อเขาดีนะ ไม่ดีกว่า ป่านนี้คงอยู่กับเนยล่ะมั้ง เอฟมองรถหรูคันหนึ่งที่มาจอดเทียบข้างพร้อมกับร่างสูงที่คุ้นตา
“พี่คิน...”
“น้องเอฟมาทำอะไรตรงนี้คนเดียวเนี้ย”
“คะ คือว่าเอฟ เออ...?”
“ไม่เป็นไร ขึ้นรถเถอะ พี่ไปส่ง แถวนี้พวกหื่นกามเยอะ เดินผ่านมาได้ยังไงกัน” เอฟมองคินที่ส่ายหน้าไปมา มองเลยหลังเธอที่มีผู้ชายสามสี่คนมองอย่างคับแค้น ตายจริง!! นี่เธอไม่รู้เลยนะเนี้ยว่ามีคนตามเธอมา เอฟรีบขึ้นรถหรูของคินไปทันที ใบหน้าหล่อของคินที่เหมือนกับไคไม่มีผิด แต่ต่างกันตรงนิสัยนะ
“ขอบคุณพี่คินนะคะ เอฟไม่รู้เลยว่ามีคนตามมา”
“ดีนะที่พี่มีธุระแถวนี้ เห็นเราคุ้นๆ เลยจอดดู แล้วทำไมถึงมาเดินคนเดียวแบบนี้ล่ะ?”
- Writer
