NOT GOOD :: CHAPTER 3 [30%]
1256 Words
Not Good
3
เอฟตื่นขึ้นมาในตอนเช้า ก็กวาดสายตามองหาคนข้างกายก็พบว่าไม่อยู่ แต่ตัวเธอกลับมีผ้าห่มผืนใหญ่คลุมร่างอยู่ แต่เสียงดังก๊อกแก๊กทำให้เอฟลุกขึ้นเดินตามเสียงไป ก็ต้องยิ้มออกมาทันที เมื่อมองร่างหนาของไคกำลังทำอาหารเช้าอยู่ด้วยสภาพที่เปลือยท่อนบนแต่ยังสวมกางเกงยีนโหลดต่ำ แผ่นหลังหนาก็มีรอยสักที่มีชื่อของเขาเป็นภาษาอังกฤษ จนกระทั่งเขาหันมา ทำให้เธอตกใจนิดหน่อย ไคสบตากับเอฟและเทข้าวผัดลงจานสองใบที่วางเรียงอยู่ เอฟเดินไปใกล้ๆ เขาและสูดเอาความหอมของข้าวผัดเข้ามาในปอด
“หอมจัง ไม่คิดว่านายจะทำอาหารเป็นด้วย”
“ก็ทำบ้างไม่ทำบ้าง ขี้เกียจ...” ไคเดินไปหยิบน้ำในตู้เย็นมาเทใส่แก้ว เอฟมองสำรวจใบหน้าหล่อนิ่ง ก่อนจะไล่ต่ำมาที่แผงอกแกร่งที่ตรงเหนือหัวใจของเขามันมีตัวอักษรภาษาอังกฤษเขียนไว้ พร้อมกับรูปหัวใจที่อยู่ล้อมรอบ
“นายสักว่าอะไรเหรอ?”
“เนี้ยนะเหรอ... ชื่อของเนย”
“!!!”
“ไปล้างหน้าสิ ห้องน้ำอยู่ในห้องนอนฉัน มีอุปกรณ์อยู่ ฉันเตรียมให้แล้ว” เอฟที่อึ้งไปก็ได้แต่ยืนนิ่งอยู่แบบนั้น มองแผ่นหลังหนาที่เดินยกจานข้าวออกไปที่หน้าทีวีที่เรานอนกันเมื่อคืน ใบหน้าสวยสูดลมหายใจเข้า พลางเดินตรงเข้าไปในห้องของเขาทันที สายตาคมกวาดตามองห้องของเขาที่มีโทนสีเทา แต่สิ่งที่ทำให้เธอหยุดนิ่งอยู่แบบนั้นคือ ภาพคู่ของเขาและเนยที่ติดอยู่ที่ผนังบนหัวนอน ใบหน้าหล่อนิ่งที่กำลังหอมแก้มเนยอย่างมีความสุข เอฟถอนหายใจออกมาสะบัดความรู้สึกบ้าๆ นี่ออกไป อย่าลืมสิว่า... เขาทั้งคู่ห่างกันแล้วนะ แล้วเธอก็มีสิทธิ์ทำให้ไคมีใจกับเธอด้วย เพราะงั้นอย่ามาท้อกับอีแค่เห็นภาพบาดตานะ!! หลังจากล้างหน้าล้างตาเสร็จ เอฟก็เดินออกมาจากห้องของเขา เห็นว่าร่างหนากำลังนั่งกดมือถืออยู่อย่างนิ่งเฉย
“โทรหาใครเหรอ?”
“เนย ไม่ยอมรับ...”
“ก็ไหนว่าเนยบอกห่างกับนายไม่ใช่เหรอ?”
“ใช่ แต่ไม่ได้หมายความว่าฉันจะไม่ติดต่อเธอกลับไปนี่” ไคมองเอฟแป๊บหนึ่งก็หันมากดมือถือส่งข้อความหาเนยอีกครั้ง ใบหน้าหล่อนิ่งถอนหายใจออกมา มองร่างบางที่นั่งตักข้าวกินอย่างไม่สนใจอะไร
“เมื่อคืน ฉันเมา... ขอโทษที่รั้งเธอให้อยู่ด้วยกันนะ”
“อืม ช่างเถอะ”
“เดี๋ยวฉันไปส่งแล้วกัน รถเธออยู่ไหน?”
“ไม่ต้อง ฉันกลับเอง...” จะบ้าหรือไงเอฟ!! เขาไปส่งก็ดีแล้วนี่น่า
“เออ นายไปส่งก็ได้”
“อะไรของเธอ เอาไงกันแน่”
“ไปส่งฉันหน่อยนะ” เอฟยิ้มกว้างให้กับไคที่ส่ายหน้าไปมากับผู้หญิงคนนี้ที่เข้ามาวุ่นวายกับเขา ไคขอตัวไปอาบน้ำก่อน ดังนั้นเอฟเลยได้จังหวะเดินเข้าไปสำรวจห้องของเขาอีกครั้ง ห้องของไคดูดีและเรียบร้อยมาก เอฟเดินไปดูนู้นดูนี้ จนกระทั่งไปเปิดตู้เสื้อผ้าก็เห็นว่ามีเสื้อผ้าของผู้หญิงปะปนอยู่ด้วย ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าเป็นของใคร ใบหน้าสวยเบ้ปากมองบนก่อนจะปิดประตูลงทันที
ตืด... เสียงมือถือของไคดังขึ้น ทำให้เอฟเดินไปดูก็พบว่าเป็นเบอร์ของเนย ร่างบางชะโงกหน้ามองไปที่ประตูห้องน้ำก็เห็นว่าไคยังคงอาบน้ำอยู่
“ขอโทษนะไค ฉันขอดูหน่อยแล้วกัน...”
ใส่รหัสผ่าน
“ใส่รหัส? โฮกกกก....” ร่างบางถอนหายใจออกมาอย่างเจ็บใจ คนบ้าเอ่ย!! จะใส่รหัสผ่านเพื่ออะไรเนี้ย? เอฟวางมือถือลงและเดินออกไปนั่งรอเขาที่โซฟาอย่างงุ่นง่าน
ปิ้งป่องๆ
“อะไรอีกล่ะ!!” ใบหน้าสวยกลอกตาไปมา ก่อนจะเดินไปเปิดประตูก็ผงะทันทีเมื่อคนตรงหน้าคือ ผู้หญิงที่ส่งข้อความมาหาเขาเมื่อกี้ เนยมองเอฟก็ตกใจเมื่อกัน แต่ก็ไม่สนใจอะไร
“พี่ไคอยู่ไหมค่ะ?”
“อะ อาบน้ำอยู่...”
“งั้นเหรอคะ งั้นฝากของนี้ให้เขาด้วยแล้วกัน” เอฟรับถุงอะไรบางอย่างมาจากเนย ก่อนที่เธอจะเดินจากไปแต่เอฟก็วิ่งไปดักหน้าเธอทันทีจนเนยตกใจ
“เนย ไครักเนยมากนะ”
“พี่เป็นใครกัน? ทำไมถึงได้รู้เรื่องเนยกับพี่ไค”
“ก็... พอดีพี่เป็นเพื่อนของเพื่อนไค และเขาก็ดูเฮิร์ทที่เนยพูดว่าให้ห่างกันสักพัก”
“พี่ไค เล่าให้พี่ฟังงั้นเหรอ?” ใบหน้าสวยพยักหน้ารับ ถึงแม้จะดูเหมือนเห็นใจเขาและเนย แต่ในทางกลับกัน มันก็แค่การแสดงให้เห็นว่าเธอเป็นอย่างนั้นก็แค่นั้น ความจริงแล้วเธออยากจะให้เนยบอกเลิกไคซะด้วยซ้ำไป ถ้าทำได้
“ใช่ ไคเขาดูเครียดมากนะเนย มีอะไรก็ค่อยๆ คุยกันสิ”
“ไม่ต้องหรอกค่ะ ในเมื่อเนยตัดสินใจแล้ว อีกอย่างเรื่องของเราสองคน พี่ไม่ควรมาเกี่ยวด้วยซ้ำ”
“...”
“แต่ถ้าพี่จะปลอบใจพี่ไค ก็เชิญตามสบายนะคะ” เธอพูดเองนะเนย!! เอฟมองร่างบางที่เดินสวนเธอเข้าลิฟต์ไป ใบหน้าสวยยิ้มออกมาทันที ก่อนจะมองถุงในมือและทิ้งลงถังขยะทันที
“ในเมื่อพูดแล้ว ฉันก็จะทำตามที่ใจตัวเองต้องการแล้วกัน!!” ใบหน้าสวยยิ้มออกมา หันหลังเดินตรงเข้าไปในห้องของไคและนั่งรอเขาที่อาบน้ำเสร็จแล้ว ไคเดินออกมาจากห้องด้วยสภาพที่ท่อนบนเปลือยเปล่าเพราะยังไม่ได้สวมเสื้อ แต่มือหนากลับเปิดหน้าจออถือดู
“เอฟ เมื่อกี้เนยได้มาหรือเปล่า?”
“หือ... เปล่านี่ มีอะไรเหรอ?” เอฟแกล้งทำเป็นไม่รู้ จนไคถอนหายใจออกมา หมุนตัวเข้าห้องและออกมาอีกพร้อมกับสวมเสื้อเชิ้ตสีดำ ใบหน้าหล่อนิ่งดูเครียดนิดหน่อยจนเธอลุกขึ้นไปจับแขนเขาเขย่าไปมา
“เป็นอะไรหรือเปล่า?”
“เนยส่งข้อความมา บอกว่ามีของมาคืน แต่คงไม่มาแล้วล่ะมั้ง”
“เหรอ นายโอเคไหม?”
“อือ”
“ให้ฉันอยู่เป็นเพื่อนเปล่า บางทีฉันกลับไปแล้ว นายอาจจะฆ่าตัวตายเพราะมีปัญหากับแฟนก็ได้นะ ฮ่าๆ”
“พูดเพ้อเจ้อน่า ฉันไม่ทำแบบนั้นหรอก”
“ใช่ อย่าไปทำแบบนั้นเลย มีคนที่พร้อมจะดูแลและเคียงข้างนาย เยอะแยะไป” ไคมองใบหน้าสวยที่ยิ้มให้เขา ก่อนจะพยักหน้ารับ และหยิบกุญแจรถมา เดินออกไปพร้อมกับเอฟ ทั้งสองคนนั่งรถมาด้วยกัน ไคเองก็เลือกที่จะเงียบ เวลาแบบนี้คือเวลาที่เธอควรจะทำคะแนนให้ได้มากที่สุดนะ อย่างน้อยได้พยายามทำมันก็คุ้มแล้ว
“เออ ไม่ยักรู้นะว่าพ่อนายกับพ่อฉันจะรู้จักกัน”
“อือ ป๊าฉันชอบจับฉันคลุมถุงชน กับคินก็ทำไปทีแล้วไง ดีที่คินมันชอบเชลีน ไม่งั้นก็คงจะเหมือนกับฉัน”
- Writer
