Two days, two days and it seemed like my head is floating. Lutang ang isip at isama mo na rin ang kaluluwa ko!
I couldn't describe it, but the feeling is mutual. . . Iyong gusto ko siya at ganoon din siya. Iyong nababasa niya ang gusto ko sa bawat araw at alam niya ang mga bagay at pagkain na gusto ko.
It's funny how actions speaks louder than words. And that our hearts beat in the same tango.
Wala pa siyang pinagtatapat, pero parang ganoon na kami. . . Parang magkasintahan na.
.
Hay naku, ano ba! Isip ko habang nakatitig sa kisame ng kwarto ko.
Pinikit kong muli ang mga mata ko, at ang nakangiting mukha ni Neo ang nakikita ko ngayon.
I must be crazy, but I guess it's the two of us too. Hindi lang naman siya, dahil pati rin naman ako. Ewan ko ba, pero ganito ang nararamdaman ko.
