เรื่อง สิเน่หาภริยาจำแลง
Episode 3
( ผู้หญิงบางคนเหมาะไว้แก้เหงาแต่ไม่เหมาะเป็นแม่ของลูก )
( สายลม แม่เพื่อนไม่สบายต้องใช้เงิน เพื่อนหาเงินไม่ทัน สายลมช่วยเพื่อนหน่อยนะ )
ปลายสายเสียงของพะเพื่อนที่ได้ใช้มารยาเรียกความน่าสงสารอ้อนขอเงินจากสายลมเหมือนอย่างที่เคยทำ
“ ได้สิ รอแป๊บนะ ”
( ขอบคุณนะคะ เพื่อนรักสายลมที่สุด )
คำว่ารักจากลมปากของคนที่ไม่ได้คิดเหมือนที่เอ่ยออกมา แต่กลับมีอนุภาคทำให้คนที่ได้รับฟังอย่างสายลมหัวใจพองโต อิ่มกับความรู้สึกรักได้อย่างมากมายมหาศาล
แล้วก็เช่นเคยที่สายลมโอนเงินให้พะเพื่อนอย่างเชื่อใจแฟน ไม่คิดอะไรทั้งนั้น…
“ โอนเงินให้ผู้หญิงเหรอพี่ ”
ไฟน้องชายคนสุดท้องเอ่ยถามขึ้น เมื่อเห็นท่าทีของพี่ชายที่ตนเองพอจะรับรู้ได้
“ อืม ”
“ แฟนมึง ? ” ดิน พี่ชายคนโต (จากเรื่อง ภรรยาตีตรา) เอ่ยถามน้องชาย ขณะนั่งคุยกันที่คาเฟ่ขนมของกำไล ภรรยาของดิน
“ คับ ”
“ คบก็ดูดีๆ ไม่ใช่เอะอะโอนอย่างเดียว ดูต้นตอดูเหตุผลด้วย ให้ได้ไม่ใช่ไม่ได้แต่เอะอะพ่อป่วย แม่น้ำในหูไม่เท่ากัน หมาตาย มีทุกวันมันก็ไม่ใช่ กูเตือนเพราะกูเจอมาแล้ว ”
“ คุณสายลม คุณไฟ ต้องเชื่อพี่ดินนะคะ ” กำไล พี่สะใภ้ของสายลมและไฟเดินเอาถาดขนมกับน้ำมาเสิร์ฟที่โต๊ะพูดขึ้น
“ เพราะพี่ดินประสบการณ์เหลือล้น ”
“ หนูอ่ะ ” ดินเข้าไปกอดเอวภรรยาพร้อมอ้อนอย่างลูกแมวน้อย
“ แฟนผมเดือนร้อน ผมจึงอยากช่วยคับ ” สายลมเอ่ยให้ทุกคนเข้าใจ
“ เดือดร้อนกับอยากเดือดร้อน มันต่างกันนะพี่ ผู้หญิงสมัยนี้ต้องดูให้ดีๆ ” ไฟ เอ่ยอย่างคนช่ำชองเรื่องผู้หญิง
“ แต่อย่างว่าแหละค่ะ ผู้ชายส่วนใหญ่ฉลาดทุกเรื่องเก่งทุกด้าน แต่เสียอย่างเดียว….โง่ดูผู้หญิงตอแห*ไม่ออก ”
“ …………. ”
“ ไลไม่ได้ว่าใครนะคะ ไลพูดลอยๆ ”
“ ………….. ”
“ ด่าเสร็จแล้วก็ไป เมียกูมันแสบจริงๆ ” ดินพูดขึ้นที่ภรรยาพูดทิ้งระเบิดไว้เสร็จก็เดินออกไป
“ จะทำอะไรดูดีๆ อย่าให้ตามที่ขอจนผู้หญิงเคยตัว ช่วยน่ะช่วยได้แต่ต้องเดือดร้อนจริงๆไม่ใช่อยากจะเดือดร้อนเหมือนที่ไอ้ไฟมันพูด ”
“ คับ ”
สายลมที่คิดถึงเรื่องที่ทุกคนเตือนและให้คำแนะนำ สายลมไม่รู้เลยว่าพะเพื่อน แฟนของตัวเองทำงานอะไร อยู่ที่ไหนเพราะพะเพื่อนไม่บอกเรื่องส่วนตัวกับสายลม คอยหลบหลีกบ่ายเบี่ยงที่จะตอบตลอด สายลมจึงอยากลองอะไรบางอย่าง…
“ สายลม คืนนี้เราไปนอนริมทะเลกันนะ ” พะเพื่อนเอ่ยขึ้น หลังจากทานอาหารกันเสร็จที่อยากไปเที่ยวต่อ
“ ลมต้องไปทำงานน่ะ คงพาไปไม่ได้ ”
“ เหรอ…เพื่อนยังไม่รู้เลยว่าสายลมทำงานอะไร ”
“ บริษัทรถเช่า ”
“ พาเพื่อนไปด้วยสิ เพื่อนอยากไปเล่นที่ทำงานของสายลม ”
“ ได้สิ ”
สายลมพาพะเพื่อนมาตามที่ขอพาเข้ามาในบริษัทของตนเอง พะเพื่อนดูตื่นตาตื่นใจยิ้มอย่างพอใจมาก แต่ทว่าสายลมได้พาพะเพื่อนมายังห้องพักหลังบริษัทของพนักงาน
“ สายลม พาเพื่อนมาที่นี่ทำไมเหรอ ? ”
“ ห้องพักลมเอง ”
“ ลมพักที่นี่เหรอ ? ” พะเพื่อนดูตกใจ เมื่อรู้ว่าสายลมพักห้องเช่าธรรมดาแบบนี้
“ ใช่…เจ้านายใจดีให้ที่พักฟรีเลยนะ แถมยังให้รถใช้ด้วย ลมไม่ได้ร่ำรวยหรอก เงินเก็บก็ใกล้จะหมดแล้ว ”
“ …………… ”
“ แต่เพื่อนไม่ต้องกลัวนะ ลมจะขยันทำงาน ลมอยากสร้างอนาคตกับเพื่อน ”
“ อ่อ…อืม ”
พะเพื่อนหน้าถอดสีเมื่อรู้ว่าสายลมไม่ได้ร่ำรวยเหมือนที่คิด ทำให้รู้สึกรังเกียจความไม่มั่งมีของสายลมอยากตีตัวออกห่างทันที
“ เพื่อนยังรักลมใช่มั้ย ? ” สายลมจับมือพะเพื่อนถามย้ำเมื่อได้รับรู้เกี่ยวกับตัวเอง
“ ไม่ว่าสายลมจะเป็นยังไง เพื่อนก็ยังรักสายลม ”
“ ขอบคุณ….คืนนี้เพื่อนอยู่กับลมนะ ”
“ เอ่อ…เพื่อนมีงานต้องเคลียร์ส่งพรุ่งนี้น่ะ ไว้วันหลังนะ ”
“ งั้นก็ได้…ลมไปส่งนะ ”
“ ไม่ต้องๆ เพื่อนไม่อยากรบกวนแล้ว สายลมทำงานเถอะ ”
“ งั้นก็ได้ ” สายลมส่งพะเพื่อนขึ้นรถแท็กซี่พร้อมจ่ายค่าโดยสารให้
แต่ครั้งนี้ทำให้พะเพื่อนตีตัวออกห่างสายลม ข้ออ้างสารพัดที่สรรหามาเป็นข้ออ้างที่จะไม่เจอกัน ผู้ชายที่เชื่อมั่นในความรักอย่างสายลมเชื่อใจและไม่คิดอะไรเลย
“ พะเพื่อน…ลมไปหาได้มั้ย ลมคิดถึง ”
( เพื่อนมีงานน่ะ ไว้จะติดต่อไปหานะ )
เป็นอีกครั้งที่พะเพื่อนปฏิเสธสายลมที่จะเจอกัน ทำให้สายลมแอบไม่สบายเป็นห่วงพะเพื่อน
“ แฟนพี่ไม่ให้ไปหาอีกเหรอ ? ” ไฟ น้องชายคนสุดท้องถามขึ้น
“ อืม…งานยุ่ง ”
“ ไม่ใช่ข้ออ้างใช่มั้ย ? ” ดิน พี่ชายคนโตเอ่ยถามขึ้นอีกคน เมื่อมารวมตัวกันที่ร้านขนมของภรรยาดิน
“ ไม่รู้สิพี่…ตั้งแต่วันที่ผมพาไปที่บริษัท แฟนผมก็ดูแปลกๆ เหมือนไม่ค่อยว่างมาเจอ ”
“ พอรู้ว่ามึงจนก็ถอยห่าง ยังต้องคิดอีกเหรอ ”
“ หาใหม่ดิพี่ ผู้หญิงมีเยอะแยะ ” ไฟเสนอความคิดให้พี่ชาย
“ กูยังไม่ได้เลิกกับพะเพื่อน กูจะมีคนอื่นได้ไงว่ะ ” ดินเข้าไปจับไหล่สายลมเบาๆ
“ ผู้หญิงบางคนเหมาะไว้เที่ยว เหมาะไว้แก้เหงาแต่ไม่เหมาะกับเป็นแฟนหรือแม่ของลูก มึงดูให้ดีๆ ”
“ ……………. ”
“ ใช้ความจริงนำทาง ไม่ให้หัวใจที่หูหนวกตาบอดนำทาง ”
“ ……………. ”